แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกับผู้ตายเป็นญาติกันไม่เคยมีอริ รักใคร่สนิทสนมกันดีเหตุที่เกิดทำร้าย เพราะจำเลยเมาสุรา เข้าใจว่าผู้ตายทำร้ายจำเลยก่อน จำเลยแทงผู้ตายครั้งเดียวบาดแผลทุเลาจนลุกเดินได้แล้วจึงกลับทรุดถึงแก่ความตาย หลังจากถูกแทง 15 วัน จำเลยมีผิดฐานคนตายโดยไม่เจตนา
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ ๑๕ กันยายน ๒๔๙๕ เวลากลางคืน จำเลยบังอาจใช้หลาวแทงนายประยูร บุญญรัตน์พันธ์ ถึงแก่ความตตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ก.ม.อาญา ม.๒๕๖,๒๔๙,
จำเลยให้การต่อสู้ว่าป้องกันตัว ไม่มีเจตนาจะฆ่า
ศาลชั้นต้นสั่งว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะฆ่าพิพากษาว่าจำเลยผิด ก.ม.อาญา ม. ๒๕๑ จำคุก ๗ ปี
โจทก์จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยเจตนาจะฆ่าพิพากษาแก้ว่าจำเลยผิด ก.ม.อาญา ม.๒๔๙ จำคุก ๒๐ ปี
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเป็นญาติกับผู้ตาย รักใคร่สนิทสนมไม่เคยมีอริกัน เหตุที่เกิดทำร้ายเพระจำเลยเมาสุรามาก เข้าใจว่าผู้ตายทำร้ายจำเลยในขณะพาจำเลยไปส่งกลับบ้าน จึงย้อนมาต่อว่าและทำร้ายจำเลยเพียงครั้งเดียว บาดแผลของผู้ตายรักษรจนทุเลาลุกเดินได้แล้วกลับทรุดลงถึงแก่ความตายหลังถูกทำร้าย ๑๕ วัน จำเลยจึงผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.อาญา ม.๒๕๑ พิพากษาแก้ให้จำคุก ๗ ปี
