แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน เบ็ดเสร็จบทที่ 42
ย่อยาว
เดิมศาลตัดสินให้ ด. มีสิทธิอาศรัยอยู่ในที่ดินของ บ. ตามกฎหมายลักษณเบ็ดเสร็จบทที่ ๔๒ ภายหลังได้อนุญาตให้ญาติของตนเข้ามาปลูกเรือนในที่นี้อีก บ.จึงฟ้องขอให้ขับไล่ญาติของ ด.ไปเสีย
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษเห็นว่า ด.มีสิทธิที่จะให้ญาติของตนปลูกเรือนอยู่ในรั้วเขตรของ ด.ได้ จึงให้ยกฟ้อง บ.
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า บ.มีกรรมสิทธิเปนเจ้าของที่รายนี้ จึงมีอำนาจห้ามไม่ให้ผู้ใดมาปลูกเรือนในที่ของตนได้ ข้อที่ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษว่า ด.มีสิทธิอยู่ได้ตามเบ็ดเสร็จบทที่ ๔๒ ด.ก็มีอำนาจให้ญาติของตนปลูกเรือนในเขตร์รั้วได้นั้นไม่ถูกต้อง เพราะในเบ็ดเสร็จบทที่ ๔๒ ด.มีสิทธิจะอยู่ในที่ของ บ.เท่านั้น ด. หามีอำนาจที่จะให้ญาติของตนเข้ามาปลูกเรือนในที่ของ บ. ได้ไม่ จึงพิพากกลับสัตย์ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษ ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลเดิม ซึ่งตัดสินให้ญาติของ ด.รื้อเรือนไป
