แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กระบือหายเจ้าทรัพย์ออกติดตามเปนเวลา 2 คืนจึงพบผู้ร้ายกำลังไล่ต้อนกระบืออยู่ ผู้ร้ายกลับใช้ปืนยิงมาทางเจ้าทรัพย์ดังนี้ เปนความผิด 2 กะทง วิธีพิจารณาอาชญา ของร้ายไว้ในเวลากระชั้นชิดกับเวลาของหาย
ย่อยาว
ได้ความว่ากระบือของเจ้าทรัพย์ปล่อยเลี้ยงไว้แล้วหายไปเวลากลางวัน เจ้าทรัพย์กับพวกออกติดตามจนรุ่งขึ้นพบรอยกระบือและรอยเท้าคน จึงเดินตามรอยนั้นไปตลอดคืน รุ่งขึ้นอีกจึงพบจำเลยกับพวกอีก ๓ คนกำลังไล่ต้องกระบือของเจ้าทรัพย์อยู่ จำเลยกับพวกก็ยิงปืนมาทางพวกเจ้าทรัพย์ ๆ กลัวจึงพากันกลับ ดังนี้
ศาลเดิมไม่เชื่อพะยานโจทก์ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับว่า จำเลยมีผิดตาม ม.๓๐๑ ให้จำคุก ๑๐ ปี
ศาลฎีกาเห็นว่า การลักทรัพย์ได้ขาดตอนไปแล้ว ข้อที่จำเลยใช้ปืนยิงจึงเปนความผิดอีกฐานหนึ่งต่างหาก และการที่จำเลยยิงมาทางพวกเจ้าทรัพย์นั้นก็ไม่ได้ความว่าจำเลยตั้งใจยิงพวกเจ้าทรัพย์เพื่อจะฆ่าให้ตาย ทั้งกระสุนปืนก็ไม่ถูกหรือใกล้ชิดพวกเจ้าทรัพย์ดังนี้ ควรยกประโยชน์แห่งความสงสัยให้เปนผลแก่จำเลย จึงตัดสินแก้ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๙๖ ให้จำคุก ๔ ปี
