แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยมาขู่เข็ญเอาเงิน+เจ้าทรัพย์ ๆ ให้เงินไปเพื่อจะจับจำเลยจำเลยมีผิดเพียงฐานพยายามชิงทรัพย์
ย่อยาว
ทางพิจารณาได้ความว่าครั้งที่ ๑ จำเลยได้มาขู่เข็ญทำการชิงทรัพย์เอาไปได้แล้ว ต่อมาครั้งที่ ๒ นี้ จำเลยได้มีจดหมายมาบอกเจ้าทรัพย์ว่าจำเลยต้องการเงินอีก เจ้าทรัพย์จึงไปบอกตำรวจ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้มาหาผู้เสียหายและจัดทำเครื่องหมายลงในธนบัตร์เพื่อให้แก่จำเลย ต่อมาพอ ๓ ทุ่มจำเลยก็มาพูดขู่เข็ญเอาเงินที่เจ้าทรัพย์ ๆ ก็หยิบเงินที่ทำเครื่องหมายไว้ออกส่งให้จำเลย ทันใดนั้นตำรวจก็ตรูออกจากที่ซ่อนเข้าจับจำเลยได้การกระทำครั้งที่ ๒ นี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์สำเร็จตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๙ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเจ้าทุกข์กับตำรวจได้เตรียมจะคอยจับจำเลย เจ้าทุกข์ไม่ได้จำใจให้เงินแก่จำเลย ๆ ได้ทรัพย์ไปโดยเจ้าทรัพย์ยินยอมให้โดยดี จึงมีความผิดเพียงฐานพยายามชิงทรัพย์ พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๙,๖๐ สำหรับกะทงนี้
ศาลฎีกาเห็นว่าตามข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมานั้นจะถือว่าความผิดฐานชิงทรัพย์ได้สำเร็จแล้วไม่ได้ แต่การกระทำของจำเลยเป็นมาโดยลำดับใกล้ชิดกับความผิดสำเร็จ หากแต่มีเหตุมาขัดขวางเสีย จำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์ได้แล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ในข้อนี้
