แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่จำเลยนำความเท็จมาอวดอ้างแก่ผู้เสียหายว่าจำเลยและพวก สามารถติดต่อกับบริษัทสุรามหาราษฎร จำกัด ให้แต่งตั้งผู้เสียหาย เป็นตัวแทนจำหน่ายสุราแม่โขงซึ่งไม่เป็นความจริงโดยจำเลย มีเจตนาทุจริตที่จะหลอกลวงเอาทรัพย์สินจากผู้เสียหายแม้ผู้เสียหาย จะไม่ส่งมอบทรัพย์ให้ตามที่จำเลยหลอกลวงการกระทำของจำเลยก็เป็นความผิดฐานพยายามฉ้อโกงผู้เสียหายแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้หลอกลวงผู้เสียหาย ด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จว่า จำเลยและพวกเป็นตัวแทนภาคของบริษัทสุรามหาราษฎร จำกัด ซึ่งจำเลยสามารถจัดการให้ผู้เสียหายเป็นตัวแทนจำหน่ายสุราแม่โขง ประจำจังหวัดกาญจนบุรีได้โดยผู้เสียหายต้องจ่ายเงิน 8,000,000 บาทให้จำเลยผู้เสียหายหลงเชื่อจึงจ่ายเงินให้จำเลยไป 1,000,000 บาท ซึ่งความจริงจำเลยและพวกมิได้เป็นตัวแทนภาคและไม่สามารถจัดการให้ผู้เสียหายเป็นตัวแทนจำหน่ายสุราแม่โขงแต่ประการใด ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 341 และให้จำเลยคืนหรือใช้เงิน 1,000,000 บาทแก่ผู้เสียหาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341, 83 และให้จำเลยคืนหรือใช้เงิน 1,000,000 บาทแก่ผู้เสียหาย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า การที่จำเลยและพวกนำความเท็จมาอวดอ้างแก่ผู้เสียหายว่าจำเลยและพวกสามารถติดต่อกับบริษัทสุรามหาราษฎร จำกัด ให้แต่งตั้งผู้เสียหายเป็นตัวแทนจำหน่ายสุราแม่โขงได้ซึ่งไม่เป็นความจริงเนื่องจากจำเลยและพวกไม่มีหน้าที่ที่จะกระทำได้ทั้งนี้ก็โดยจำเลยและพวกมีเจตนาทุจริตที่จะหลอกลวงเอาทรัพย์สินจากผู้เสียหาย แม้ผู้เสียหายจะไม่ส่งมอบทรัพย์ให้จำเลยตามที่จำเลยและพวกหลอกลวงก็ตาม การกระทำของจำเลยก็เป็นความผิดฐานพยายามฉ้อโกงผู้เสียหาย
พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดฐานพยายามฉ้อโกงตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341, 80 ให้ลงโทษจำคุกจำเลย ส่วนคำขอให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์ให้ยก
