คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 112/2487

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยมีอาชีพผูกขาดตลาดนัดของเทสบาลมีสตางค์เปนเงิน 86 บาท 89 สตางค์ครึ่ง โดยไส่ไว้ไนลิ้นชิกโต๊ะสตางค์อันละห้าและอันละสิบร้อยเปนพวง ๆ ละ 1 บาท ไม่ถือว่ามีไว้เกินสมควนหรือเกินจำเปน ไม่ถือเปนผู้ค้าเหรียนกสาปน์

ย่อยาว

เจ้าพนักงานจับเหรียนกสาปน์ที่จำเลยได้ชนิดราคาต่ำกว่ายี่สิบสตางค์เปนเงิน ๘๖ บาท ๘๙ สตางค์ครึ่ง
ได้ความว่าจำเลยไส่ไว้ไหนลิ้นชักโต๊ะ สตางค์อันละห้าและอันละสิบนั้นร้อยเปนพวง ๆ ละ ๑ บาท จำเลยมีอาชีพผูกขาดตลาดนักของเทสบาล บางวันเก็บค่าตลาดได้เปนสตางค์มาก.
สาลชั้นต้นพิพากสาลงโทส
สาลอุธรน์พิพากสายกฟ้อง โดยเห็นว่าจำเลยมีสตางค์ไว้ไม่เกินสมควนหรือเกินจำเปน
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า คดียังไม่พอที่จะเรียกว่าจำเลยมีเงินเหรียนกสาปน์ไว้เกินสมควนสำหรับปรกติธุระหรือเกินจำเปนสำหรับการไช้จ่ายปรกติอันจะถือว่าจำเลย เปนบุคคลค้าเหรียนกสาปน์ พิพากสายืนตามสาลอุธรน์.

Share