แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องเรียกเงินจากจำเลย โดยอ้างว่าจำเลยได้ทำสัญญายอมความไว้ที่อำเภอ จำเลยปฏิเสธว่ามิได้ทำสัญญายอมความกับโจทก์ เมื่อโจทก์จำเลยไม่สืบพยาน ศาลจะอาศัยสำเนาเอกสารในสำนวนในอีกคดีหนึ่ง ซึ่งจำเลยมิได้เป็นคู่ความด้วย และจำเลยมิได้รับรองสำเนาเอกสารฉบับนั้นว่าเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความแต่อย่างใดมาเป็นพยานหลักฐานพิพากษาให้จำเลยใช้เงินโจทก์ไม่ได้ ต้องถือว่าโจทก์ไม่สืบให้สมฟ้องคดีของโจทก์จึงไม่มีหลักฐานพยานพอที่จะให้ศาลฟังเป็นความจริงได้ จึงต้องยกฟ้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องจำเลยขอให้ศาลบังคับจำเลยใช้เงินแก่โจทก์ตามสัญญายอมความที่จำเลยทำไว้ที่อำเภอ
จำเลยให้การต่อสู้คดีปฏิเสธว่า จำเลยมิได้ทำสัญญาประนีประนอมยอมความกับโจทก์
คู่ความต่างไม่สืบพยาน
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลชั้นต้นอาศัยสำเนาเอกสารฉบับหนึ่งในคดีแพ่งแดงที่ 160/2492 จึงพิพากษาให้จำเลยในคดีนี้ใช้เงินโจทก์ศาลฎีกาเห็นว่าทางพิจารณาในคดีนี้ไม่ปรากฏเลยว่า จำเลยได้รับรองสำเนาเอกสารฉบับที่กล่าวว่าเป็นสัญญาประนีประนอมยอมความนั้นแต่อย่างใด จำเลยให้การต่อสู้คดีปฏิเสธว่าจำเลยไม่ได้ทำสัญญาประนีประนอมยอมความกับโจทก์ โจทก์ไม่สืบให้ได้สมตามฟ้องคดีของโจทก์จึงไม่มีหลักฐานพยานพอที่จะให้ศาลฟังเป็นความจริงได้ คำพิพากษาคดีแดงที่ 160/2492 ไม่ผูกพันจำเลยคดีนี้ซึ่งเป็นบุคคลภายนอกศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว
จึงพิพากษายืน
