คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1013/2510

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาไม่ได้บัญญัติเรื่องการขอเลื่อนคดีไว้โดยเฉพาะ จึงนำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 40 มาใช้บังคับได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15

ย่อยาว

คดีนี้ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของกระบือของกลางที่ศาลพิพากษาให้ริบ ขอให้สั่งคืนแก่ผู้ร้อง

วันนัดไต่สวนพยานผู้ร้อง ทนายผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องป่วยขอเลื่อนการไต่สวน โจทก์ไม่คัดค้าน แต่ศาลชั้นต้นเห็นว่าผู้ร้องไม่ได้ยื่นบัญชีระบุพยานก่อนวันนัดไต่สวน และไม่มีพยานจะให้ศาลไต่สวนไม่อนุญาตให้เลื่อนคดี ให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ผู้ร้องขอเลื่อนคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 40 ให้ศาลอนุญาตตามคำขอได้ เมื่อไม่ปรากฏว่า ไม่มีเหตุสมควร ก็ต้องสั่งเลื่อนคดีไม่ควรสั่งยกคำร้อง พิพากษาให้ยกคำสั่งศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการไต่สวนแล้วมีคำสั่งตามรูปคดี

โจทก์ฎีกาว่า จะนำประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้ไม่ได้ คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้เลื่อนคดีและยกคำร้องชอบด้วยวิธีพิจารณา

ศาลฎีกาเห็นว่า นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 40 มาใช้ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 15 เพราะประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามิได้บัญญัติเรื่องการเลื่อนคดีไว้โดยเฉพาะจึงนำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับเท่าที่พอจะใช้บังคับได้

ชั้นนี้เป็นชั้นไต่สวนเรื่องขอคืนทรัพย์สินของกลาง เมื่อผู้ร้องป่วยโดยมีใบรับรองแพทย์ และโจทก์ไม่คัดค้าน ชอบที่จะให้เลื่อนคดี ไม่ควรสั่งยกคำร้อง

พิพากษายืน

Share