แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน,สัญญาซื้อขาย,แปลสัญญาสืบอธิบายความประสงค์คู่สัญญา
ย่อยาว
จำเลยทำสัญญาขายนาให้โจทย์มีข้อความว่า
“๑. ผู้ขายมีที่นาซึ่งได้ซื้อไว้ ๆ ๒๐๐๐ ไร่ ๆ
๒. ผู้ขายไม่มีเวลา ฯ จึงยอมขายให้ผู้ซื้อตามใบรับซื้อขายเปนราคาไร่ละ ๘ บาท เปนเงิน ๑๖๐๐๐ บาทถ้วน
๓. ผู้ขายไม่รับผิดชอบสำหรับเนื้อที่จะขาดเกินไปจากใบซื้อเดิม เพราะ ฯ ไม่ได้ออกไปดูแลที่นารายนี้ ผู้ซื้อต้องไปว่ากล่าวฟ้องร้องผู้ที่รุกล้ำที่นากันเอาเองฯ”
ปรากฎว่าจำนวนเนื้อที่นาไม่เต็ม ๒๐๐๐ ไร่ จำเลยจะคิดเอาราคาเต็ม ๑๖๐๐๐ บาท ผ่านโจทย์จะให้คิดหักราคาสำหรับเนื้อที่ ๆ ขาดออก จำเลยไม่ยอม
ศาลล่างตัดสินให้จำเลยขายนาแก่โจทย์ราคาไร่ละ ๘ บาทตามจำนวนเนื้อที่ดินในโฉนด
จำเลยฎีกาว่ามิได้ขายเปนรายไร่ แลการแปลสัญญาศาลควรฟังคำพยานบุคคลประกอบ
ฎีกาวินิจฉัยว่า โจทย์จำเลยตกลงซื้อขายที่นาราคาไร่ละ ๘ บาท ตามจำนวนเนื้อที่นาที่มีอยู่จริง ๆ เพราะสัญญา ข้อ ๑ กล่าวว่า มีนาอยู่ ๒๐๐๐ ไร่ ข้อ ๒ ตกลงขายราคาไร่ละ ๘ บาท รวมเปนเงิน ๑๖๐๐๐ บาท เมื่อเนื้อนามีเพียง ๑๗๘๕ ไร่ ๘๐ วา จำเลยจะคิดเอาราคาเต็ม ๑๖๐๐๐ บาทไม่ได้ ส่วนสัญญาข้อ ๓ พูดถึงจำเลยไม่รับผิดชอบเมื่อเนื้อนาขาดไปโดยมีผู้รุกล้ำ หาได้เกี่ยวแก่ ข้อ ๑-๒ ไม่ แลสัญญานี้มีข้อความชัดเจนอยู่แล้ว ไม่จำเปนต้องสืบพยานบุคคลอธิบายความประสงค์ของคู่สัญญาดังที่จำเลยร้องขอ ให้ยกฎีกาจำเลยเสีย
