แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาโจทก์เป็น ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับฎีกา
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์มีทั้งปัญหาในข้อเท็จจริงและ ข้อกฎหมาย และคดีนี้เป็นข้อพิพาทด้วยกรรมสิทธิ์ในที่ดินซึ่ง เป็นอสังหาริมทรัพย์ อันเป็นคดีฟ้องขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อัน ไม่อาจคำนวณเป็นราคาเงินได้ อนึ่งคดีนี้พิพาทกันก่อนประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 258 แก้ไขใหม่ใช้บังคับฎีกาของโจทก์จึงไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 2 และบริวารออกไปจากที่ดิน พิพาทโฉนดเลขที่ 8535 ตำบลหนองขนาน อำเภอเมืองจังหวัดเพชรบุรี และห้ามเกี่ยวข้องในที่ดินแปลงนี้ต่อไป ยกฟ้องจำเลยที่ 1 ที่ 3
ระหว่างนัดฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ โจทก์ได้ถึงแก่กรรมจำเลยที่ 1 ขอให้เรียกนายไพบูลย์พานิชเกษมและนางสาวลักขณาพานิชเกษม ทายาทและผู้จัดการมรดกของโจทก์เข้าเป็นคู่ความแทนโจทก์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งอนุญาต
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 164)
โจทก์ (ผู้ร้อง) จึงยื่นคำร้อง โดยเสียค่าคำร้องมา200 บาท (อันดับ 167)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว การพิจารณารับหรือไม่รับฎีกาจะต้องบังคับ ตามกฎหมายในขณะที่มีการยื่นฎีกา ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาโต้แย้ง คัดค้านดุลยพินิจของศาลอุทธรณ์ในการรับฟังพยานหลักฐาน ล้วนเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง หาใช่ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย หรือไม่คดีของโจทก์เป็นทุนทรัพย์ไม่เกิน 200,000 บาท จึง ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรกศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง คืนค่าคำร้อง ที่เสียเกินมา 160 บาท มาให้แก่โจทก์
