แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยอุทธรณ์ว่าศาลแรงงานกลางมิได้กำหนดหน้าที่นำสืบ ตามภาระการพิสูจน์ที่ถูกต้อง แต่จำเลยไม่ได้โต้แย้งคำสั่งของ ศาลแรงงานกลางไว้ จึงไม่มีสิทธิอุทธรณ์
ย่อยาว
คดีสองสำนวนนี้ จำเลยเป็นบุคคลเดียวกัน ศาลแรงงานกลางพิจารณาพิพากษารวมกัน โดยเรียกโจทก์ในสำนวนแรกว่า โจทก์ที่ 1และเรียกโจทก์ในสำนวนหลังว่า โจทก์ที่ 2 ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินให้แก่โจทก์ที่ 1 เป็นเงิน 2,270 บาท แก่โจทก์ที่ 2 เป็นเงิน 7,800 บาท จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์
ศาลฎีกาสั่งว่า “พิเคราะห์แล้ว ตามอุทธรณ์ข้อ 3 สาระสำคัญแห่งอุทธรณ์อยู่ที่ว่าศาลแรงงานกลางมิได้กำหนดหน้าที่นำสืบตามภาระการพิสูจน์ตามคำฟ้อง และคำให้การที่ถูกต้องแต่ความเช่นว่านั้น จำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งของศาลแรงงานกลางไว้จำเลยจึงไม่มีสิทธิอุทธรณ์ ส่วนอุทธรณ์ข้อ 4 ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์ทั้งสองไม่ได้ทุจริตต่อหน้าที่ด้วยการลักสีของจำเลย จำเลยอุทธรณ์เป็นทำนองว่าโจทก์ทั้งสองทุจริตต่อหน้าที่ ดังนี้ จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์จำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง”
