แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยทั้งสองฎีกาขอให้ศาลฎีกามีคำพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4 จึงต้องนำเงินค่าธรรมเนียม ซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตามคำพิพากษาหรือคำสั่งมาวางศาลพร้อมฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 229 ประกอบมาตรา 247 แต่จำเลยทั้งสองไม่ดำเนินการดังกล่าว จึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงไม่รับฎีกา
จำเลยทั้งสองเห็นว่า จำเลยทั้งสองฎีกาคำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่อนุญาตให้จำเลยทั้งสองเลื่อนคดีและงดสืบพยานจำเลยเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา จำเลยทั้งสองมีหน้าที่เพียงแต่วางเงินค่าขึ้นศาลตามที่กฎหมายกำหนด การที่ศาลชั้นต้นสั่งให้จำเลยปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 229 จึงเป็นการไม่ชอบ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ สืบเนื่องจากศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้จำเลยทั้งสองเลื่อนคดี และให้งดสืบพยานจำเลยทั้งสอง แล้วพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระเงินจำนวน 21,501,116.21บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 19.75 ต่อปี ของต้นเงินจำนวน 15,000,000 บาท นับถัดจากวันฟ้อง (ฟ้องวันที่ 21 กรกฎาคม 2541) จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ทั้งนี้หากมีการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยตามประกาศธนาคารแห่งประเทศไทยและประกาศของโจทก์ให้คิดอัตราตามประกาศฉบับใหม่ แต่ไม่ให้เกินอัตราร้อยละ 19.75 ต่อปี ฯลฯ
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่อนุญาตให้เลื่อนคดี
ศาลอุทธรณ์ภาค 4 วินิจฉัยว่า จำเลยทั้งสองมิได้นำเงินค่าธรรมเนียมซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งตามคำพิพากษาหรือคำสั่งมาวางศาลพร้อมอุทธรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 229 จึงเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายพิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสอง คืนค่าธรรมเนียมศาลชั้นอุทธรณ์ทั้งหมดแก่จำเลยทั้งสอง ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 136)
จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าเป็นกรณีที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบมาตรา 247 จึงมีคำสั่งให้จำเลยทั้งสองนำเงินค่าฤชาธรรมเนียมทั้งปวงมาวางศาล และนำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาลชั้นต้นภายในกำหนด 15 วันจำเลยทั้งสองไม่ดำเนินการดังกล่าว ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้ส่งสำนวนไปศาลฎีกา(อันดับ 138)
คำสั่ง
คดีนี้ศาลอุทธรณ์ภาค 4 พิพากษายกอุทธรณ์ของจำเลยทั้งสองคืนค่าธรรมเนียมศาลชั้นอุทธรณ์แก่จำเลยทั้งสอง ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ จึงไม่มีเงินค่าฤชาธรรมเนียมที่จำเลยทั้งสองต้องนำมาวาง และไม่มีเงินตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4 ที่จำเลยทั้งสองต้องนำมาชำระหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล พร้อมคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 ประกอบมาตรา 247 จึงให้รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณา
พิเคราะห์แล้ว ตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4 ดังกล่าวข้างต้น ไม่ปรากฏว่ามีเงินค่าฤชาธรรมเนียมซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 4ที่จำเลยทั้งสองต้องนำมาวางศาลพร้อมฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 229 ประกอบมาตรา 247 ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาเพราะเหตุจำเลยทั้งสองไม่ดำเนินการตามบทบัญญัติดังกล่าว ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
