แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าคดีนี้ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 1 เดือน 15 วัน ศาลอุทธรณ์แก้เป็นลงโทษจำคุก 1 เดือนเป็นการแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218ไม่รับฎีกาจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยในปัญหาข้อเท็จจริงนั้น มีเหตุผลอันควรได้รับการพิจารณาจากศาลฎีกาว่า ศาลจะใช้ดุลพินิจรอการกำหนดโทษจำเลยไว้ได้หรือไม่ ส่วนในปัญหาข้อกฎหมายฎีกาว่า จำเลยขอให้ศาลรอการกำหนดโทษหรือรอการลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 56 ได้หรือไม่ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 37)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 295 ข้อ 56,83 จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 เดือน 15 วัน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษจำคุกจำเลย 2 เดือนจำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 เดือน นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 33)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 34)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นเพียงเล็กน้อย คู่ความต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรกฎีกาของจำเลยล้วนแต่โต้เถียงดุลพินิจ ของศาลอุทธรณ์ว่า สมควรรอการลงโทษให้จำเลยหรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงทั้งสิ้นไม่มีข้อใดเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
