แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฎีกาโจทก์ที่ว่าจำเลยกระทำผิดฐานฉ้อโกงตามที่โจทก์นำสืบไว้ แต่ศาลอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยในประเด็นว่าการกระทำของจำเลย ไม่เป็นความผิดฐานฉ้อโกงเพราะอะไร เมื่อปรากฏว่าศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยไว้แล้วว่า จำเลยมิได้ฉ้อโกงโจทก์เพราะข้อความที่โจทก์อ้างเป็นเพียงข้อตกลงทางแพ่งจึงเป็นฎีกาโต้เถียงในปัญหาข้อเท็จจริงและที่อ้างว่าศาลอุทธรณ์วินิจฉัยถ้อยคำ “ประกัน” ผิดจากที่กฎหมาย บัญญัตินั้น ศาลอุทธรณ์ก็ได้วินิจฉัยสาระสำคัญว่าจำเลยมิได้ออกเช็คโดยมีเจตนาเพื่อชำระหนี้เป็นเพียงแต่ให้โจทก์ยึดถือเพื่อเป็นประกัน ในการที่จะหาเงินมาชำระหนี้ค่าหุ้นคืนแก่โจทก์ มิได้หมายถึงประกันตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระสำคัญแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยส่วนฎีกาที่อ้างว่าศาลอุทธรณ์แปลความหมายในสัญญาประนีประนอมยอมความและ รายงานกระบวนพิจารณาของศาลผิดไปนั้นที่แท้จริงเป็นการฎีกาให้ ศาลฎีการับฟังข้อเท็จจริงที่ปรากฏในเอกสาร หาใช่เป็นการแปล ความหมายไม่จึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
