แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คำพิพากษาศาลอุทธรณ์แก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นเพียงเล็กน้อย ฎีกาของจำเลยเป็นการฎีกาการรับฟังพยานหลักฐานของศาลซึ่งเป็นข้อเท็จจริงมิใช่ข้อกฎหมายดังที่อ้าง ซึ่งต้องห้ามตามกฎหมาย จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ศาลอุทธรณ์ได้มีคำพิพากษาแก้ไขในเรื่องค่าปรับคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์นั้น เป็นการวินิจฉัยขัดแย้งกับพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวน จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมายและปัญหาดังกล่าวนี้ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงใหม่ให้ถูกต้องได้เองโดยไม่ขัดต่อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 114)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4,21,40,42,65,67,71ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 และการกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกันตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 21 มาตรา 65 วรรค 1 ลงโทษปรับ 6,000 บาทกระทงหนึ่ง และมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 40 วรรค 1 และมาตรา 67 ลงโทษปรับวันละ500 บาท นับตั้งแต่วันที่ 27 กันยายน 2528 ถึงวันที่ 15 ตุลาคม 2528 รวม 18 วันเป็นเงิน 9,000 บาท กระทงหนึ่งกับมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 42 วรรค 2 มาตรา 65 วรรค 2 ลงโทษปรับวันละ 500 บาท นับตั้งแต่วันที่ 28 ตุลาคม 2528 ถึง วันที่ 20 มีนาคม 2530 รวม 508 วัน เป็นเงินทั้งสิ้น 254,000 บาท อีกกระทงหนึ่ง ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคาร พ.ศ. 2522 มาตรา 4,21,40,42,65,67,71การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91 ที่แก้ไขแล้ว ให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติควบคุมอาคารพ.ศ. 2522 มาตรา 21 มาตรา 65 วรรค 1 ลงโทษปรับ 6,000 บาทกระทงหนึ่ง ตามมาตรา 40 วรรค 1 และมาตรา 67 ลงโทษปรับวันละ500 บาท นับตั้งแต่วันที่ 27 กันยายน 2528 ถึงวันที่ 15 ตุลาคม 2528รวม 19 วัน เป็นเงิน 9,500 บาท กระทงหนึ่งกับตามมาตรา 42 วรรค 2มาตรา 65 วรรค 2 ลงโทษปรับวันละ 500 บาท นับตั้งแต่วันที่28 ตุลาคม 2528 ถึงวันที่ 20 มีนาคม 2530 รวม 508 วัน เป็นเงิน254,000 บาท อีกกระทงหนึ่ง รวม 3 กระทง เป็นค่าปรับทั้งสิ้น269,500 บาท ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 104)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 111)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาของจำเลยมิใช่เป็นการฎีกาว่าศาลอุทธรณ์วินิจฉัยขัดแย้งกับพยานหลักฐานที่ปรากฏในสำนวนแต่อย่างใด หากแต่เป็นการโต้แย้งการรับฟังพยานหลักฐานซึ่งเป็นข้อเท็จจริง มิใช่ข้อกฎหมายศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ยกคำร้อง
