แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์ทั้งข้อ 2 และข้อ 3 เป็นอุทธรณ์ ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติ จัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์
โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์โจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า การ ที่จำเลยที่ 2 ไม่ขึ้นเงินเดือนให้แก่โจทก์ ตามหลักเกณฑ์ที่วางไว้เป็นการผิดสภาพการจ้างที่จำเลยที่ 1 ได้วางไว้ โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองแถลงคัดค้าน (อันดับ 38)
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับให้จำเลยที่ 1 ยกเลิกคำสั่ง การ ขึ้นเงินเดือนให้แก่โจทก์เดิม และมีคำสั่งขึ้นเงินเดือน ให้ แก่ โจทก์ใหม่อย่างน้อย 4 เปอร์เซ็นต์ ของเงินเดือน ฯลฯ
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 34)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 35)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าการที่จำเลยขึ้นเงินเดือนให้แก่โจทก์ 2 เปอร์เซ็นต์เป็นการถูกต้องครบถ้วนตามนโยบายขึ้นเงินเดือนแก่พนักงานหรือลูกจ้างตามเอกสารหมาย ล.1 ทั้งมีการทำเรื่องชี้แจงไปยังสำนักการพนักงาน และเสนอต่อคณะกรรมการพนักงานพิจารณาตามความเหมาะสมแล้ว ตามเอกสารหมาย ล.2และมีบันทึกการประชุมคณะกรรมการพนักงาน เอกสารหมาย ล.3การที่โจทก์อุทธรณ์ในข้อ 2 ว่า เอกสารหมาย ล.2 ไม่มีอยู่จริงและทำขึ้นโดยไม่สุจริต จึงเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริง ที่ศาลแรงงานกลางฟังมา และที่โจทก์อุทธรณ์ในข้อ 3 ว่าเอกสารหมาย ล.2, ล.3 ซึ่งศาลแรงงานกลาง หยิบยกขึ้นมาฟังเป็นข้อแพ้ชนะ ก็เป็นการรับฟังเอกสารโดยมิชอบ ก็เป็นการโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐาน ของศาลแรงงานกลาง อุทธรณ์ของโจทก์ทั้งสองข้อจึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ดังกล่าว ชอบแล้วให้ยกคำร้อง
