แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลมีคำสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกาโดยผู้ขอประกันขอใช้หลักทรัพย์ที่ได้ยื่นไว้เดิมเป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 42,64 พระราชบัญญัติจราจรทางบกพ.ศ. 2522 มาตรา 43,157 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291,91ลงโทษฐานขับขี่รถจักรยานยนต์โดยไม่ได้รับใบอนุญาตตามพระราชบัญญัติรถยนต์ พ.ศ. 2522 มาตรา 42,64 ปรับ 500 บาท ฐานขับขี่รถโดยประมาทหรือน่าหวาดเสียวอันอาจเกิดอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์สินตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 43,157กับความผิดฐานขับขี่รถโดยประมาทเป็นเหตุให้บุคคลอื่นถึงแก่ความตายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 291 เป็นความผิดกรรมเดียวแต่ผิดกฎหมายหลายบท จึงให้ลงโทษบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 291 ให้จำคุก 4 ปี รวมเป็นจำคุก 4 ปี ปรับ 500 บาท จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก 2 ปี ปรับ 250 บาท
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าวโดยแถลงในคำร้องประกอบว่า
จะยื่นฎีกาต่อไป (อันดับ 30,29)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยชั่วคราวในระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ โดยตีราคาประกัน 200,000 บาท(อันดับ 10)
คำสั่ง
คดีนี้ห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จำเลยยังไม่ได้ยื่นฎีกาในชั้นนี้จึงยังไม่มีเหตุที่จะพิจารณาให้ปล่อยชั่วคราว ให้ยกคำร้อง
