แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า ตามที่จำเลยที่ 1 ได้ยื่นคำร้องลงวันที่ 1 กรกฎาคม2528 ซึ่งมีใจความว่าตามที่ศาลฎีกาสั่งให้ส่งสำเนาฎีกาลงวันที่19 กุมภาพันธ์ 2528 ให้แก่โจทก์ ทนายโจทก์รับสำเนาฎีกาเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2528 ครบกำหนดยื่นคำแก้ฎีกาเมื่อวันที่ 7มิถุนายน 2528 และทนายโจทก์ไม่ได้ยื่นคำแก้ฎีกาจนระยะเวลาได้ล่วงเลยมา 23 วันแล้วนั้น ปรากฏว่าศาลแพ่งยังไม่ได้ส่งฎีกาฉบับลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 ของจำเลยที่ 1 ไปศาลฎีกาขอให้ศาลแพ่งส่งฎีกาลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 ของจำเลยที่ 1 ไปศาลฎีกา เพื่อจะได้ดำเนินคดีต่อไปให้ถึงที่สุด แต่ศาลแพ่งได้สั่งยกคำร้องฉบับดังกล่าวของจำเลยที่ 1 ซึ่งนับจากวันครบกำหนดยื่นคำแก้ฎีกาของทนายโจทก์จนถึงบัดนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือนกว่าแล้ว และศาลแพ่งก็ยังไม่ส่งฎีกาฉบับลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 ของจำเลยที่ 1 ไปศาลฎีกาด้วยขอศาลฎีกาโปรดสั่งศาลแพ่งให้ส่งฎีกาฉบับลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 ของจำเลยที่ 1 ไปศาลฎีกาเพื่อศาลฎีกาจะได้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
คดีนี้สืบเนื่องจากจำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องคัดค้านผู้พิพากษาศาลชั้นต้นยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 อุทธรณ์ลงวันที่ 17 ธันวาคม 2527 ขอให้ศาลอุทธรณ์กลับคำสั่งศาลแพ่ง ให้ถอนผู้พิพากษาศาลแพ่งทั้ง 3 ท่านผู้ถูกคัดค้านจากการพิจารณาพิพากษาคดีนี้ศาลชั้นต้นสั่งรับเป็นอุทธรณ์ให้จัดส่งสำเนาให้ฝ่ายโจทก์
จำเลยที่ 1 ยื่นคำแถลงลงวันที่ 21 ธันวาคม 2527 ขอให้งดการส่งสำเนาให้โจทก์ อ้างว่าโจทก์ไม่ใช่คู่ความฝ่ายที่เกี่ยวข้องศาลชั้นต้นสั่งว่าไม่มีเหตุที่จะเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม
จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องลงวันที่ 27 ธันวาคม 2527 โดยผ่านศาลชั้นต้น ขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งให้ศาลชั้นต้นงดส่งสำเนาอุทธรณ์แก่โจทก์ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งลงวันที่ 11 มกราคม 2528 ว่า การที่ศาลชั้นต้นสั่งให้ส่งสำเนาอุทธรณ์แก่โจทก์เมื่อจำเลยเห็นว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ถูกต้องอย่างไรก็ชอบที่จะอุทธรณ์ได้ตามลักษณะอุทธรณ์จำเลยจะยื่นเป็นคำร้องโดยตรงยังไม่ได้ เพราะคดียังไม่อยู่ในอำนาจของศาลอุทธรณ์ ฯลฯ
จำเลยที่ 1 ฎีกาลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 คัดค้านคำสั่งศาลอุทธรณ์ ขอให้ศาลฎีกายกคำสั่งศาลอุทธรณ์ ให้ศาลแพ่งงดการส่งสำเนาฟ้องอุทธรณ์แก่โจทก์ และส่งฟ้องอุทธรณ์ให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาต่อไป ศาลชั้นต้นมีคำสั่งในวันเดียวกันนั้นว่า รับเป็นฎีกาสำเนาให้อีกฝ่าย แล้วส่งศาลฎีกา
จำเลยที่ 1 ยื่นคำแถลงลงวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2528 ขอให้ศาลชั้นต้นงดการส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ ศาลชั้นต้นสั่งว่า ไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่งเดิม
จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2528 โดยผ่านศาลชั้นต้น ขอให้ศาลฎีกาสั่งให้ศาลแพ่งงดการส่งสำเนาฎีกาของจำเลยที่ 1 ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2528 แก่โจทก์
ศาลฎีกามีคำสั่งลงวันที่ 18 เมษายน 2528 ว่า พิเคราะห์แล้วโจทก์เป็นคู่ความฝ่ายที่เกี่ยวข้องในการที่จำเลยร้องคัดค้านผู้พิพากษา แม้ฎีกาของจำเลยที่ 1 จะไม่เกี่ยวกับเรื่องการคัดค้านผู้พิพากษาโดยตรง ก็มีความเกี่ยวเนื่องกัน ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องของจำเลยที่ 1ศาลชั้นต้นอ่านคำสั่งศาลฎีกาให้โจทก์และจำเลยที่ 1 ฟังเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2528 และทนายโจทก์รับสำเนาฎีกาของจำเลยที่ 1ไปในวันเดียวกันนั้น
จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องขอให้ศาลฎีกาสั่งให้ศาลแพ่งส่งฎีกาของจำเลยที่ 1 ไปศาลฎีกาเพื่อพิจารณา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งลงวันที่ 18กรกฎาคม 2528 ว่า ศาลแพ่งได้ส่งฎีกาของจำเลยที่ 1 ฉบับลงวันที่19 กุมภาพันธ์ 2528 ไปให้ศาลฎีกาแล้วส่งคำร้องนี้ไปศาลฎีกาตามความประสงค์ของผู้ร้อง
คำสั่ง
ปรากฏว่าศาลแพ่งได้ส่งฎีกาของจำเลยที่ 1 ฉบับลงวันที่ 19กุมภาพันธ์ 2528 ไปยังศาลฎีกาแล้ว จึงไม่มีความจำเป็นต้องสั่งคำร้องฉบับลงวันที่ 8 กรกฎาคม 2528 ของจำเลยที่ 1 ต่อไป ยกคำร้องของจำเลยที่ 1 ค่าคำร้องเป็นพับ
