แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า จำนวนทุนทรัพย์ไม่เกิน 200,000 บาท ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง ฎีกาข้อสองและสามเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง ส่วนฎีกาข้อหนึ่งเป็นข้อกฎหมายแต่ก็ไม่เป็นสาระแก่คดี จึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ทุนทรัพย์ในคดีนี้มากกว่า 200,000 บาทหาใช่ 90,000 บาทไม่และคดีนี้พิพาทกันว่าจำเลยตกลงขายที่ดินพิพาท ให้กับโจทก์หรือไม่ โจทก์หลอกลวงให้จำเลยทำสัญญาเป็นปัญหา เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน ส่วนฎีกา ข้อหนึ่งที่ว่าฟ้องโจทก์เคลือบคลุม เป็นปัญหาข้อกฎหมาย ที่เป็นสาระแก่คดี โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้ พิจารณาต่อไปด้วย
หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(ถ้อยคำสำนวน อันดับ 2)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยไปจดทะเบียนโอนที่ดินโฉนดเลขที่ 5089 ตำบลลาดน้ำเค็ม อำเภอผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เนื้อที่ 6 ไร่ 11 ตารางวา ให้โจทก์โดยรับเงินค่าที่ดินที่เหลือจำนวน 85,000 บาท หากจำเลยไม่ไปให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา(ถ้อยคำสำนวน อันดับ 4)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (ถ้อยคำสำนวนอันดับ 2)
คำสั่ง
ฎีกาข้อแรกที่ว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่ แม้จะเป็นปัญหาข้อกฎหมาย แต่เป็นปัญหาข้อกฎหมายที่ไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249 ส่วนฎีกาข้อสองจำเลยเถียงว่าโจทก์ไม่ได้รับความยินยอม จากสามีให้ฟ้องคดี และฎีกาข้อสามจำเลยเถียงว่าไม่ได้ผิดนัด สัญญาจะซื้อขายที่ดิน เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้ามฎีกา ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
