แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ยื่นฎีกาและยื่นคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา แม้โจทก์จะได้รับอนุญาตให้ดำเนินคดีอย่างคนอนาถามาก่อนในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ก็ตาม โจทก์ก็จะต้องสาบานตัวว่าไม่มีทรัพย์สินพอจะเสียค่าธรรมเนียมศาลในชั้นฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคแรก โจทก์จะไม่ยอมสาบานตัวโดยอ้างมาตรา 255 วรรคสองว่าโจทก์เป็นคนยากจนต่อมาหาได้ไม่ และโจทก์จะมอบอำนาจให้ทนายความมาให้ถ้อยคำและสาบานตนแทนไม่ได้ เพราะการสาบานตนว่าไม่มีทรัพย์สินพอที่จะเสียค่าธรรมเนียมศาลเป็นเรื่องเฉพาะตัวของผู้ขอเท่านั้น
เมื่อศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์ดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นฎีกา แต่ยังมิได้กำหนดให้โจทก์นำค่าธรรมเนียมฟ้องฎีกามาชำระต่อศาล ศาลฎีกาเห็นสมควรกำหนดให้โจทก์นำค่าธรรมเนียมฟ้องฎีกามาชำระต่อศาลชั้นต้นภายในเวลาที่กำหนดนับแต่วันทราบคำสั่งศาลฎีกาได้
