แหล่งที่มา : สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการวินิจฉัยฯ
ย่อสั้น
คดีที่บริษัทเอกชนยื่นฟ้องบริษัท ทีโอที จำกัด (มหาชน) ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และนาย ส. ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ โดยอ้างว่าผิดสัญญาจ้างเหมาติดตั้งอุปกรณ์โทรทัศน์วงจรปิด (CCTV) เพื่อให้บริการแก่เทศบาลนครหาดใหญ่ ขอให้บังคับผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองคืนหนังสือค้ำประกันตามสัญญาให้แก่ผู้ฟ้องคดีเต็มจำนวนที่ได้ให้สัญญาไว้ ให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองชำระเงินค่าธรรมเนียมที่ผู้ฟ้องคดีต้องชำระให้แก่ธนาคารหลังจากพ้นระยะเวลาประกันผลงาน กับให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองชำระเงินซึ่งได้เรียกให้ธนาคารจ่ายให้เป็นค่าเสียหายตามสัญญาคืนให้แก่ผู้ฟ้องคดีพร้อมดอกเบี้ย เป็นคดีพิพาทที่อยู่ในอำนาจศาลยุติธรรมหรือศาลปกครอง เห็นว่า แม้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ เป็นบริษัทมหาชนจำกัดซึ่งแปรรูปและรับโอนกิจการมาจากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย มีวัตถุประสงค์ในการประกอบกิจการสื่อสารโทรคมนาคมทุกชนิด แต่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จะมีฐานะเป็นหน่วยงานทางปกครองประเภทหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ใช้อำนาจทางปกครองหรือให้ดำเนินกิจการทางปกครองตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้ก็ต่อเมื่อผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ได้กระทำการเกี่ยวกับการบริการสาธารณะหรือใช้อำนาจทางปกครองในการดำเนินบริการสาธารณะตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐ นอกเหนือจากนี้แล้วการกระทำของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ย่อมเป็นการประกอบธุรกิจเช่นเดียวกับเอกชนทั่วไป คดีนี้ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ทำสัญญาซื้อขายพร้อมติดตั้งกล้องโทรทัศน์วงจรปิด (CCTV) กับเทศบาลนครหาดใหญ่จำนวน ๔๕๘ ตัว เพื่อให้บริการแก่เทศบาลนครหาดใหญ่ ต่อมาผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ทำสัญญาจ้างเหมาผู้ฟ้องคดีให้ติดตั้งโทรทัศน์วงจรปิด (CCTV) ดังกล่าว เพื่อดำเนินการให้เป็นไปตามสัญญาระหว่างเทศบาลนครหาดใหญ่กับผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ในการจัดหาและติดตั้งกล้องโทรทัศน์วงจรปิด (CCTV) เทศบาลนครหาดใหญ่ดังกล่าว เห็นได้ว่าการทำสัญญาจ้างเหมาติดตั้งอุปกรณ์โทรทัศน์วงจรปิด (CCTV) เพื่อให้บริการแก่เทศบาลนครหาดใหญ่ระหว่างผู้ฟ้องคดีกับผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ มิใช่การกระทำที่เป็นการดำเนินกิจการทางปกครองตามที่ได้รับมอบหมายจากรัฐภายในขอบอำนาจหน้าที่ของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ เป็นแต่เพียงการประกอบกิจการเพื่อหากำไรของบริษัท การทำสัญญาของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จึงมิใช่กระทำในฐานะหน่วยงานที่ได้รับมอบหมายให้ใช้อำนาจทางปกครองหรือให้ดำเนินกิจการทางปกครองอันจะถือว่าเป็นหน่วยงานทางปกครอง ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ ที่จะเข้าองค์ประกอบของสัญญาทางปกครอง ตามมาตรา ๓ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ อันจะทำให้เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางปกครองที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง แต่เป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางแพ่งที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม
