แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อฎีกาโจทก์ที่ว่า ข้อเท็จจริงที่โจทก์นำสืบฟังได้โดยปริยายว่าบริษัท ส. จำกัด มีส่วนได้เสียในรถที่เอาประกันภัยไว้จริงโจทก์จึงได้รับช่วงสิทธิมาฟ้องคดีนี้นั้น เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อคดีมีทุนทรัพย์ไม่เกิน 5 หมื่น บาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น จึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248
ส่วนข้อที่ว่า การที่ศาลหยิบยกเอาเฉพาะประเด็นโจทก์ไม่มีอำนาจรับช่วงสิทธิจากบริษัท ส จำกัด ในการฟ้องคดีมาตัดฟ้องโจทก์ โดยไม่วินิจฉัยถึงประเด็นข้ออื่นๆที่กำหนดไว้จึงไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 142 นั้น เมื่อฎีกาของโจทก์ต้องห้ามดังกล่าวแล้วปัญหาข้อกฎหมายนี้จึงไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย
