แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ขอให้ศาลมีคำสั่งปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกัน ขอใช้หลักทรัพย์ที่ได้ยื่นไว้เดิมเป็นหลักประกัน
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 วรรคแรก วางโทษจำคุกคนละ 2 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงลงโทษจำคุกจำเลยคนละ 1 ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้รอการลงโทษเฉพาะจำเลยที่ 2ไว้มีกำหนด 2 ปี ให้จำเลยที่ 2 รายงานตัวต่อพนักงานคุมประพฤติสำนักงานคุมประพฤติธนบุรีทุก 3 เดือนครั้ง จนกว่าจะครบ 2 ปีนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้และยื่นคำร้องดังกล่าวโดยมีคำร้องประกอบ (อันดับ 55,56,59,57)
จำเลยที่ 1 เคยยื่นคำร้องขอให้ปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกามาครั้งหนึ่งแล้ว ศาลฎีกามีคำสั่งให้ยกคำร้อง (อันดับ 51)
ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยจำเลยที่ 1 ชั่วคราวในระหว่างอุทธรณ์ ตีราคาประกัน 80,000 บาท (อันดับ 18)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวจำเลยที่ 1 ในระหว่างฎีกา ตีราคาประกันแปดหมื่นบาท ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาหลักประกันแล้วดำเนินการต่อไป
