แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาจำเลย ให้จำเลยนำส่งสำเนาฎีกา ให้โจทก์แก้ภายใน 15 วัน จำเลยได้นำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์ ตามคำสั่งศาลแล้ว แต่ส่งไม่ได้ เมื่อเจ้าหน้าที่รายงาน ต่อศาลชั้นต้นและศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า “รอจำเลยแถลง” จำเลยก็ได้แถลงขอให้ส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ใหม่อีกครั้ง ศาลชั้นต้นก็มีคำสั่งอนุญาตตามคำแถลงของจำเลยดังกล่าว และตามพฤติการณ์เห็นได้ว่าจำเลยไม่ได้ไปวางเงินค่าธรรมเนียม ในการส่งสำเนาฎีกาให้แก่โจทก์เกิดจากความเข้าใจผิด ของจำเลย มิใช่จำเลยจงใจเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลา ที่ศาลกำหนด จึงถือไม่ได้ว่าจำเลยทิ้งฟ้องฎีกา
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 500,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไป จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาพร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า รับฎีกา ให้ผู้ฎีกานำส่งสำเนาฎีกาให้อีกฝ่ายภายใน 15 วัน มิฉะนั้นถือว่าทิ้งฎีกา ต่อมาเจ้าหน้าที่รายงานศาลชั้นต้นว่า ส่งหมายนัดสำเนาฎีกาและ คำร้องให้แก่โจทก์ไม่ได้ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้รอจำเลยแถลง จำเลยจึงยื่นคำแถลงขอส่งหมายนัดสำเนาฎีกาและคำร้องขอทุเลา การบังคับให้แก่โจทก์ใหม่อีกครั้งหนึ่งโดยวิธีปิดหมาย หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่รายงานศาลชั้นต้นว่าระยะเวลาล่วงเลย มานานแล้ว แต่จำเลยหรือผู้แทนไม่มาเสียค่าธรรมเนียม ในการส่งหมาย ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งให้รวบรวมถ้อยคำสำนวน ส่งศาลฎีกาเมื่อพิจารณาสั่ง
คดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา
จำเลยยื่นคำร้องนี้ว่า จำเลยยื่นฎีกาและคำร้องขอทุเลาการบังคับไว้ จำเลยได้ขอให้เจ้าหน้าที่นำหมายนัดสำเนาฎีกา และคำร้องขอทุเลาการบังคับไปส่งให้แก่โจทก์แล้วเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2541 ต่อมาจำเลยทราบจากรายงานการเดินหมายว่า โจทก์ไม่รับหมายนัด จำเลยจึงได้ทำคำแถลงขอปิดหมาย เจ้าหน้าที่ได้บอกจำเลยว่า ไม่ต้องทำเรื่องการขอนำหมายนัดแล้ว เพราะจำเลยเคยทำไว้แล้ว เหตุที่เกิดขึ้นจึงเกิดความ เข้าใจคลาดเคลื่อนระหว่างจำเลยกับเจ้าหน้าที่ จำเลย ไม่มีเจตนาทิ้งฟ้อง ขอให้ศาลฎีกาโปรดมีคำสั่งให้ส่งหมายนัด และปิดหมายไว้ยังภูมิลำเนาของโจทก์ด้วย
ศาลฎีกามีคำสั่งว่า “ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาและให้จำเลย นำส่งสำเนาฎีกาให้โจทก์แก้ภายใน 15 วัน ซึ่งจำเลยได้นำส่ง สำเนาฎีกาให้โจทก์ตามคำสั่งศาลแล้ว แต่ส่งไม่ได้ เมื่อเจ้าหน้าที่ รายงานต่อศาลชั้นต้นและศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า “รอจำเลยแถลง” จำเลยก็ได้แถลงขอให้ส่งสำเนาฎีกาแก่โจทก์ใหม่อีกครั้ง ศาลชั้นต้นก็มีคำสั่งอนุญาตตามคำแถลงของจำเลยดังกล่าว การที่จำเลยไม่ได้ไปวางเงินค่าธรรมเนียมในการส่งสำเนาฎีกา ให้แก่โจทก์น่าจะเกิดจากความเข้าใจผิดของจำเลย มิใช่เป็นการ จงใจเพิกเฉยไม่ดำเนินคดีภายในเวลาที่ศาลกำหนด ยังถือไม่ได้ว่า จำเลยทิ้งฟ้องฎีกา
ให้จำเลยนำส่งหมายนัดและสำเนาฎีกาให้โจทก์ใหม่ ภายใน 7 วัน หากส่งไม่ได้และไม่มีผู้รับแทนโดยชอบ อนุญาตให้ปิดหมายและสำเนาฎีกาได้
