แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าวบัญญัติไว้ชัดว่าการขนย้ายข้าวออกนอกเขต ฯลฯ ให้ริบข้าวรวมทั้งสิ่งบรรจุและพาหนะใดๆที่ใช้บรรทุกข้าวนั้นเสียเป็นการบังคับไว้ให้ริบ
จำเลยใช้เรือมาดซึ่งฟังได้ว่าเป็นเรือของจำเลยบรรทุกข้าวออกนอกเขตฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการสำรวจและห้ามกักกันข้าว ศาลต้องริบเรือมาดที่ใช้เป็นพาหนะนั้นเสียด้วยโดยไม่ต้องคำนึงว่า การบรรทุกข้าวเป็นปัจจัยสำคัญหรือไม่
ย่อยาว
จำเลยใช้เรือมาดเป็นพาหนะ บรรทุกข้าวออกนอกเขตจังหวัดเป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรรมการสำรวจและห้ามกักกันข้าวซึ่งได้ประกาศและกำหนดเขตไว้
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 มาตรา 10, 13 กับให้ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ ขอให้งดการริบเรือมาดของกลางโดยอ้างว่าเป็นเรือของผู้อื่น จำเลยเช่ามา
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้คืนเรือแก่จำเลย
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว บัญญัติไว้ชัดว่า การขนย้ายข้าวออกนอกเขต ฯลฯ ให้ริบข้าวรวมทั้งสิ่งบรรจุและพาหนะใด ๆ ที่ใช้ในการบรรทุกข้าวนั้นเสีย เรื่องนี้จำเลยใช้เรือมาดของกลางเป็นพาหนะบรรทุกข้าวออกนอกเขตจึงต้องริบเรือนั้นเสียด้วย โดยไม่ต้องคำนึงว่า การบรรทุกข้าวเป็นปัจจัยสำคัญหรือไม่เพราะกฎหมายบังคับไว้ให้ต้องริบ ส่วนข้อที่จำเลยว่าเป็นเรือที่เช่าเขามานั้น จำเลยไม่มีหลักฐานอย่างใดมาพิสูจน์ จึงต้องฟังว่าเรือของกลางเป็นของจำเลยเอง จึงพิพากษากลับให้ริบเรือตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
