แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยกระทำชำเราผู้เสียหายอายุ 9 ปี อวัยวะเพศของจำเลยเพียงเข้าไปจ่อดันอยู่ที่อวัยวะเพศของผู้เสียหายแล้วจำเลยก็สำเร็จความใคร่ อวัยวะเพศของจำเลยยังไม่ล่วงล้ำเข้าไปในช่องอวัยวะเพศของผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา หาใช่จำเลยเจตนาเพียงกระทำอนาจารแก่ผู้เสียหายไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจชำเราเด็กหญิงทัศนีย์ ดีมาก ผู้เสียหายอายุ 9 ปีซึ่งมิใช่ภริยาของจำเลย จนสำเร็จความใคร่ของจำเลยหลายครั้ง โดยเด็กหญิงทัศนีย์ดีมากไม่ยินยอม ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 11 ลงวันที่ 21 พฤศจิกายน 2514 ข้อ 7
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 227 วรรคแรก ประกอบด้วยมาตรา 80 ฯลฯ จำคุก 4 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีเจตนาเพียงจะกระทำอนาจารต่อผู้เสียหายเท่านั้นพิพากษาแก้เป็นว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 279 ฯลฯจำคุก 1 ปี และปรับ 2,000 บาท โทษจำคุกรอการลงโทษไว้ 3 ปี ฯลฯ
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว คดีได้ความจากผู้เสียหายว่าจำเลยเอาอวัยวะเพศของจำเลยใส่เข้าไปในอวัยะเพศของผู้เสียหาย ดันเข้า ๆ ออก ๆ หลายครั้ง ผู้เสียหายเจ็บและร้องไห้ ต่อมาก็มีน้ำเหนียว ๆ สีขาวไหลออกมาเปื้อนผู้เสียหาย และได้ความจากรายงานของแพทย์ว่าช่องคลอดของผู้เสียหายเล็กมาก ใส่ได้หนึ่งนิ้วมือก็คับ ใส่เครื่องมือไม่ได้ ใส่ได้แต่ไม้พันสำลีเข้าไปซับมามีเลือดนิดหน่อยแดงปนเหลืองออกมามีเชื้ออสุจิอยู่ในช่องอวัยวะเพศของผู้เสียหาย แคมนอกแคมในของผู้เสียหายเป็นปกติแต่เยื่อพรหมจารีนั้นฉีกขาดอยู่เก่าเช่นนี้ แสดงว่าอวัยวะเพศของจำเลยเพียงเข้าไปจ่อดันอยู่ที่อวัยวะเพศของผู้เสียหายแล้วจำเลยก็สำเร็จความใคร่ อวัยวะเพศของจำเลยยังไม่ล่วงล้ำเข้าไปในช่องอวัยวะเพศของผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา หาใช่จำเลยเจตนาเพียงกระทำอนาจารแก่ผู้เสียหายไม่
พิพากษาแก้ ให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
