แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการบังคับคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดี พ.ศ. 2522 ข้อ 83มีข้อความว่า “ตามปกติ” แสดงว่าระเบียบนี้มิได้บังคับตายตัวอาจจะตกลงหรือมีคำสั่งอันเป็นที่รับรู้กันแล้วปฏิบัตินอกเหนือไปได้และได้มีคำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีตั้งแต่ พ.ศ. 2530 ว่า ในการขายทอดตลาดให้เจ้าพนักงานบังคับคดีนับหนึ่งถึงสอง แล้วนำเสนอรองอธิบดีเพื่อมีคำสั่งอนุมัติให้ขายตามราคาที่มีผู้ประมูลสูงสุดหรือไม่ เมื่อมีคำสั่งประการใดให้ถือว่าเป็นเด็ดขาด ในกรณีรองอธิบดีกรมบังคับคดีมีคำสั่งอนุมัติให้ขาย เจ้าพนักงานบังคับคดีจะนับสามและเคาะไม้โดยไม่เปิดโอกาสให้มีการสู้ราคากันอีกทั้งก่อนที่จะขายทอดตลาดที่ดินรายพิพาท เจ้าพนักงานบังคับคดีได้แจ้งให้ผู้ประมูลซื้อที่ดินรวมทั้งโจทก์และผู้คัดค้านทราบคำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีเกี่ยวกับการขายทอดตลาดแล้ว คำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีดังกล่าวจึงเป็นคำโฆษณาบอกขายหรือข้อความอื่น ๆซึ่งผู้ขายทอดตลาดได้แถลงก่อนเผดิมการขายทรัพย์เฉพาะรายตามนัยแห่ง ป.พ.พ. มาตรา 510 ผู้ซื้อในการขายทอดตลาดย่อมต้องทำตามคำสั่งดังกล่าวด้วย.
ย่อยาว
กรณีสืบเนื่องจากเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ขายทอดตลาดที่ดินโฉนดเลขที่ 8600 แขวงท่าแร้ง เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นของนางประทุม เสียงสุวรรณ จำเลยที่ 2 ปรากฏว่านายเล็ก จันทร์วรพฤกษ์ผู้คัดค้าน ซื้อที่ดินได้เป็นเงิน 250,000 บาท โจทก์ยื่นคำร้องต่อศาลว่า ที่ดินแปลงนี้เจ้าพนักงานบังคับคดีประเมินราคาในการยึดไว้300,000 บาท เจ้าพนักงานบังคับคดีขายให้ผู้คัดค้านในราคาต่ำและก่อนที่เจ้าพนักงานบังคับคดีจะนับ 3 และเคาะไม้ โจทก์ขอเข้าสู้ราคาแต่เจ้าพนักงานบังคับคดีไม่อนุญาต เป็นการขายโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายและระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการบังคับคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดี ข้อ 83 จึงขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งการขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดี
ผู้คัดค้านคัดค้านว่า การขายทอดตลาดเป็นไปโดยถูกต้องตามระเบียบและกฎหมายแล้ว ขอให้ยกคำร้อง
โจทก์และผู้คัดค้านแถลงรับข้อเท็จจริงโดยไม่ติดใจไต่สวนแล้วศาลชั้นต้นพิพากษายกคำร้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “แม้การขายทอดตลาดรายพิพาทนี้ เจ้าพนักงานบังคับคดีมิได้อนุญาตให้โจทก์สู้ราคาทั้ง ๆ ที่ยังมิได้นับสามไม่เป็นไปตามระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการบังคับคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดี พ.ศ. 2522 ข้อ 83 แต่ก็หาเป็นการขัดต่อระเบียบดังกล่าวไม่ เพราะตามระเบียบดังกล่าวขึ้นต้นด้วยข้อความว่า”ตามปกติ” แล้วจึงมีข้อความอื่น ๆ ตามมา แสดงว่าระเบียบนี้มิได้บังคับตายตัว อาจจะตกลงหรือมีคำสั่งอันเป็นที่รับรู้กันแล้วปฏิบัตินอกเหนือไปได้ และในการนี้ก็ได้มีคำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีออกมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2530 แล้วว่า ในการขายทอดตลาดให้เจ้าพนักงานบังคับคดีนับหนึ่งถึงสอง แล้วนำเสนอรองอธิบดีเพื่อมีคำสั่งอนุมัติให้ขายตามราคาที่มีผู้ประมูลสูงสุดหรือไม่ เมื่อมีคำสั่งประการใดให้ถือว่าเป็นเด็ดขาด เจ้าพนักงานบังคับคดีจะปฏิบัติตามคำสั่งนี้ ในกรณีที่มีคำสั่งอนุมัติให้ขายเจ้าพนักงานบังคับคดีจะนับสามและเคาะไม้โดยไม่เปิดโอกาสให้มีการสู้ราคากันอีก ซึ่งเจ้าพนักงานบังคับคดีก็ได้ปฏิบัติตามคำสั่งอธิบดีกรมบังคับคดีดังกล่าวทุกประการแล้ว กล่าวคือไม่อนุญาตให้โจทก์สู้ราคาอีกเพราะรองอธิบดีกรมบังคับคดีได้อนุมัติให้ขายได้แล้ว นอกจากนี้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 510 บัญญัติว่า”ผู้ซื้อในการขายทอดตลาดจะต้องทำตามคำโฆษณาบอกขาย และตามความข้ออื่น ๆ ซึ่งผู้ขายทอดตลาดได้แถลงก่อนเผดิมการสู้ราคาทรัพย์สินเฉพาะรายไป” และตามข้อเท็จจริงที่แถลงรับกันมาแล้วปรากฏว่า ก่อนที่จะขายทอดตลาดที่ดินรายพิพาทเจ้าพนักงานบังคับคดีได้แจ้งให้ผู้ประมูลซื้อที่ดินรวมทั้งโจทก์และผู้คัดค้านทราบคำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีเกี่ยวกับการขายทอดตลาดแล้ว คำสั่งของอธิบดีกรมบังคับคดีดังกล่าวจึงเป็นคำโฆษณาบอกขายหรือข้อความอื่น ๆซึ่งผู้ขายทอดตลาดได้แถลงก่อนเผดิมการขายทรัพย์เฉพาะราย ตามนัยแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 510 ผู้ซื้อในการขายทอดตลาดย่อมต้องทำตามคำสั่งดังกล่าวนี้ด้วย การขายทอดตลาดรายนี้จึงชอบแล้วฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน.
