แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวน แต่มาปฏิเสธชั้นศาลและอ้างว่าชั้นสอบสวนเจ้าหน้าที่ตำรวจนำเอากระดาษซึ่งพิมพ์ข้อความอยู่แล้วมาให้จำเลยพิมพ์ลายนิ้วมือ เมื่อปรากฏว่าโจทก์มีประจักษ์พยาน 7 ปากเบิกความยืนยันเป็นที่สอดคล้องต้องกันว่าสามารถจดจำหน้าจำเลยได้อย่างแม่นยำแน่นอนโดยไม่มีทางผิดพลาดเป็นอย่างอื่นไปได้ และมีพยานแวดล้อมกรณีประกอบแน่นหนามั่นคงถึงแม้ว่าจำเลยจะไม่ให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวน ศาลก็ย่อมรับฟังพยานหลักฐานดังกล่าวลงโทษจำเลยได้แล้ว เช่นนี้ คำให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวนของจำเลยจึงไม่เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา คดีไม่มีเหตุจะลดโทษให้แก่จำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามร่วมกันปล้นทรัพย์ และใช้อาวุธปืนยิงพยายามฆ่าผู้เสียหายซึ่งอยู่ในรถเมล์ เป็นเหตุให้ผู้เสียหายได้รับบาดเจ็บสาหัสและไม่สาหัสหลายคน และจำเลยทั้งสามมีอาวุธปืนไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289, 340, 340 ตรี, 83, 80, 91 และพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ
จำเลยทั้งสามให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดหลายกรรมลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340, 340 ตรี, 83 จำคุกคนละ 22 ปี 6 เดือน และมาตรา 289, 80, 52 ประกอบมาตรา 83 จำคุกคนละตลอดชีวิตและตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ จำคุกจำเลยที่ 1 ไว้ 1 ปี 6 เดือน จำเลยที่2 ที่ 3 ไว้คนละ 5 ปี จำเลยทั้งสามได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตแล้ว โทษจำคุกอื่นจึงไม่ต้องบังคับ
จำเลยทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ข้อหาความผิดฐานปล้นทรัพย์เป็นกรรมเดียวกับข้อหาความผิดต่อชีวิต ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 289 (4) (6) (7), 80, 83, 52 (1) ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุกจำเลยทั้งสามคนละตลอดชีวิต จำเลยทั้งสามให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวน มีประโยชน์ต่อการพิจารณา เป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้คนละกระทงละหนึ่งในสาม เป็นรวมจำคุกจำเลยที่ 1 มีกำหนด 34 ปี 4เดือน จำคุกจำเลยที่ 2 ที่ 3 คนละ 36 ปี 8 เดือน นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกาขอไม่ให้ศาลลดโทษแก่จำเลยทั้งสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แม้จำเลยทั้งสามจะได้ให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวน แต่มาปฏิเสธชั้นศาลและอ้างตนเองเข้าเป็นพยานเบิกความทำนองเดียวกันว่า ชั้นสอบสวนเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำกระดาษซึ่งพิมพ์ข้อความอยู่แล้วมาให้จำเลยทั้งสามพิมพ์ลายนิ้วมือ เมื่อปรากฏว่าคดีนี้โจทก์มีประจักษ์พยานมาเบิกความยืนยันเป็นที่สอดคล้องต้องกันรวม 7 ปาก ซึ่งพยานโจทก์เหล่านั้นต่างก็สามารถจดจำหน้าจำเลยทั้งสามได้อย่างแม่นยำแน่นอนโดยไม่มีทางผิดพลาดเป็นอย่างอื่นไปได้ และมีพยานแวดล้อมกรณีประกอบแน่นหนามั่นคง ถึงแม้ว่าจำเลยทั้งสามจะไม่ให้การรับสารภาพในชั้นสอบสวนก็ตาม ศาลก็ย่อมรับฟังพยานหลักฐานของโจทก์ดังกล่าวลงโทษจำเลยทั้งสามได้โดยไม่จำเป็นต้องอาศัยคำรับสารภาพชั้นสอบสวนของจำเลยทั้งสามแต่อย่างใด เช่นนี้คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยทั้งสามจึงไม่เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา คดีย่อมไม่มีเหตุจะลดโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา78
พิพากษาแก้เป็นว่า ไม่ลดโทษให้แก่จำเลยทั้งสามคนละกระทงละหนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงให้จำคุกจำเลยทั้งสามไว้ตลอดชีวิต นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.
