แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน ขายฝาก ช่วงสิทธิ
ย่อยาว
ได้ความว่า ผู้ร้องเอาที่ดินของตนไปขายฝากไว้กับจำเลยคนละแปลงเปนเงินแปลงละ ๘๐๐ บาทแล ๔๐๐ บาทต่อมาจำเลยแพ้ความโจทย์ ๆ จึงขอให้เจ้าพนักงานขายทอดตลาดที่ดิน ๒ แปลงนี้ ในวันขายทอดตลาดโจทย์เปนผู้ให้ราคาสูงซื้อที่รายนี้ไว้ได้เปนราคาแปลงละ ๑๐๐๐ บาท แต่ยังไม่ได้ทำสัญญาซื้อขายกัน ก่อนที่โจทย์ตกลงซื้อที่รายนี้ ผู้ร้องทั้ง ๒ ได้พูดกับโจทย์ว่า ถ้าโจทย์ซื้อไว้ผู้ร้องจะขอไถ่ภายหลัง ต่อมาอีก ๔ วันผู้ร้องไปขอไถ่ที่ดินเท่าราคาที่ผู้ร้องได้ขายฝากไว้กับจำเลย โจทย์ไม่ยอม
ฎีกาตัดสินว่า โจทย์รู้อยู่แล้วว่าที่ดิน ๒ แปลงนี้มีการขายฝากติดอยู่ด้วย โจทย์ผู้รับช่วงสิทธิจากจำเลยผู้รับขายฝากต้องประพฤติตามลักษณขายฝาก หามีสิทธิยิ่งกว่าจำเลยไม่ จึงให้ผู้ร้องไถ่ที่ดินจากโจทย์ได้ตามราคาที่ผู้ร้องได้ขายฝากไว้กับจำเลย
