แหล่งที่มา : ส่วนเลขานุการคณะกรรมการวินิจฉัยฯ
ย่อสั้น
คดีนี้ โจทก์เป็นเอกชนยื่นฟ้องกรมทางหลวงซึ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองว่า แขวงทางหลวงพิษณุโลกที่ ๒ (วังทอง) ซึ่งเป็นหน่วยงานในสังกัดจำเลยมีหน้าที่บำรุงรักษาต้นไม้ที่อยู่ข้างถนนเพื่อมิให้ต้นไม้หรือกิ่งไม้หล่นลงมาถูกรถยนต์ที่แล่นอยู่บนทางหลวง เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นได้ แต่หาได้บำรุงดูแลรักษาต้นไม้อย่างเพียงพอไม่ เป็นเหตุให้เมื่อมีฝนตกต้นไม้ที่อยู่ข้างถนนได้ล้มลงมาทับรถยนต์ซึ่งโจทก์เป็นผู้รับประกันภัยไว้ได้รับความเสียหายและโจทก์ได้ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่ผู้เอาประกันภัยแล้ว จึงเข้ารับช่วงสิทธิเรียกร้องค่าเสียหายจากผู้ทำละเมิด ขอให้พิพากษาหรือมีคำสั่งให้ผู้ถูกฟ้องคดีชดใช้ค่าเสียหายพร้อมดอกเบี้ย เห็นว่า โจทก์กล่าวอ้างว่าจำเลยไม่ได้บำรุงดูแลรักษาต้นไม้ที่อยู่ในความรับผิดชอบอย่างเพียงพอ เมื่อมีฝนตกต้นไม้ที่อยู่ข้างถนนจึงล้มลงมาทับรถยนต์ของผู้เอาประกันภัยนั้น เหตุละเมิดหาได้เกิดจากการละเลยจากการปฏิบัติหน้าที่อันเป็นอำนาจหน้าที่โดยตรงของจำเลย ทั้งโจทก์บรรยายฟ้องว่าขณะเกิดเหตุมีฝนตกทำให้ต้นไม้ข้างถนนในเขตทางหลวงล้มลง สภาพแห่งข้อหาของโจทก์ตามคำฟ้องอ้างว่าเหตุแห่งความเสียหายเกิดจากธรรมชาติ ข้อพิพาทในคดีนี้จึงมิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับการกระทำละเมิดอันเกิดจากการที่หน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติ อันจะอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ คดีนี้จึงอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม
