แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กฎกระทรวงกำหนดให้ป่า ด. ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวงเป็นป่าสงวนแห่งชาติ ดังนั้น การพิจารณาว่าที่ดินพิพาทอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่า ด. หรือไม่นั้น ต้องพิจารณาจากแผนที่ท้ายกฎกระทรวงด้วย เมื่อที่ดินพิพาทอยู่ในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่า ที่ดินพิพาทอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่า ด. ซึ่งเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน การเข้ายึดถือครอบครองย่อมไม่ชอบด้วยกฎหมาย จำเลยออกคำสั่งให้โจทก์ออกจากที่ดินพิพาทจึงชอบแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนคำสั่งจังหวัดขอนแก่นที่ 3920/2535 ที่สั่งให้โจทก์ทำการรื้อถอน แก้ไข หรือกระทำประการอื่นใดแก่สิ่งที่เป็นอันตราย หรือสิ่งที่ทำให้เสื่อมเสียแก่สภาพป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูลภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ออกคำสั่งและห้ามมิให้จำเลยเข้ามาเกี่ยวข้องหรือกระทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย หรือขาดประโยชน์จากที่ดินของโจทก์อีกต่อไป
จำเลยให้การขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนคำสั่งจังหวัดขอนแก่นที่ 3920/2535 ให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์ โดยกำหนดค่าทนายความ 15,000 บาท คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 4 พิพากษายืน แต่ให้จำเลยใช้ค่าทนายความในศาลชั้นต้นแทนโจทก์ 3,000 บาท ส่วนค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาคณะคดีปกครองวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า ที่ดินพิพาทอยู่ติดกับหนองลุมพุกและหนองฝางซึ่งอยู่ในเขตตำบลบัวเงิน อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2511 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรอาศัยอำนาจตามความในมาตรา 5 และ มาตรา 6 แห่ง พ.ร.บ. ป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 ออกกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) กำหนดให้ป่าดงมูล ในท้องที่ตำบลห้วยยาง ตำบลหนองโกและตำบลบ้านฝาง อำเภอกระนวน จังหวัดขอนแก่น ภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวงนี้เป็นป่าสงวนแห่งชาติ จากคำเบิกความของนายณรงค์ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานในขณะเกิดเหตุ มีตำแหน่งเป็นเจ้าหน้าที่บริหารงานป่าไม้ 6 สำนักงานป่าไม้จังหวัดขอนแก่น เบิกความว่า จากการตรวจสอบแผนที่เขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูล กับแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) ปรากฏว่าหนองลุมพุกและหนองฝางอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูล และจากการตรวจสอบของนายณรงค์เองปรากฏว่า ที่ดินพิพาทอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูลตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) จากคำเบิกความของนายณรงค์แสดงว่าที่ดินพิพาทอยู่ในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) การพิจารณาว่าที่ดินพิพาทอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูลหรือไม่นั้น ต้องพิจารณาจากแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) ด้วย เพราะกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) กำหนดให้ป่าดงมูลภายในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวงนี้เป็นป่าสงวนแห่งชาติ เมื่อที่ดินพิพาทอยู่ในแนวเขตตามแผนที่ท้ายกฎกระทรวง ฉบับที่ 284 (พ.ศ. 2511) ข้อเท็จจริงจึงรับฟังได้ว่า ที่ดินพิพาทอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดงมูลจังหวัดขอนแก่นซึ่งเป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน การเข้ายึดถือครอบครองย่อมไม่ชอบด้วยกฎหมาย จำเลยออกคำสั่งจังหวัดขอนแก่นที่ 3920/2535 ให้โจทก์ออกจากที่ดินพิพาทจึงชอบแล้ว
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ ค่าฤชาธรรมเนียมทั้งสามศาลให้เป็นพับ.
