แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยห้ามโจทก์ไม่ให้เก็บมะพร้าวในที่ดินที่โจทก์ยกให้จำเลย โดยกล่าวว่า “ถ้ามึงเก็บมะพร้าวอีก กูจะเรียกตำรวจมาจับมึง” ต่อมาจำเลยพูดถึงโจทก์ โดยพูดกับคนอื่นว่า กูไม่มีแม่ แม่กูตายโหงหมดแล้ว กูเกิดจากโพรงไม้ ต้นโพธิ์ต้นหนึ่ง ปัจจุบันนี้ไม่มีอะไรแล้ว เหลือแต่โด เช่นนี้ เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง โจทก์ย่อมถอนคืนการให้ได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 531 (2)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ยกที่ดินให้จำเลย ซึ่งเป็นบุตรสองแปลง ต่อมาจำเลยห้ามมิให้โจทก์เข้าไปเก็บผลประโยชน์ในที่ดินดังกล่าว เมื่อโจทก์ไม่เชื่อฟัง จำเลยได้ว่ากล่าวโจทก์ด้วยถ้อยคำหยาบคาย เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงและประพฤติเนรคุณ โจทก์ได้บอกล้างนิติกรรม และบอกกล่าวถอนคืนการให้แล้ว ขอให้พิพากษาว่านิติกรรมการให้ที่ดินเป็นโมฆะ และให้จำเลยจดทะเบียนคืนที่ดินให้โจทก์
จำเลยให้การว่า ไม่เคยประพฤติเนรคุณโจทก์ ไม่เคยหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง การให้ที่ดินนี้เป็นการให้ที่มีค่าภารติดพัน โจทก์จะถอนคืนการให้ไม่ได้ คดีของโจทก์ขาดอายุความคำฟ้องไม่ถูกต้องตามกฎหมาย
วันชี้สองสถาน คู่ความแถลงขอสละประเด็นข้อพิพาทอื่น คงเหลือประเด็นข้อพิพาทข้อเดียวว่า โจทก์ถอนคืนการให้ได้หรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเป็นยุติตามที่ศาลอุทธรณ์รับฟังว่า โจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยไม่มีค่าภารติดพัน ต่อมาโจทก์เก็บมะพร้าวในที่พิพาท จำเลยห้ามไม่ให้เก็บและพูดว่าถ้าเก็บจะพาตำรวจมาจับ ทั้งบอกนายทวีผู้ใหญ่บ้านให้ห้ามโจทก์ด้วย หลังจากนั้นจำเลยพูดกับชาวบ้านว่า หมาเห่าแล้วไม่กัด พูดกับนางนิดในงานศพว่า จำเลยไม่มีแม่ แม่ตายโหงแล้ว จำเลยเกิดจากโพรงไม้ และจำเลยรับกับโจทก์ว่า จำเลยเคยพูดว่าปัจจุบันนี้ต้นโพธิ์ต้นหนึ่งไม่มีอะไรแล้ว เหลือแต่โด ปัญหาว่าคำกล่าวของจำเลยเป็นหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงหรือทำให้โจทก์เสียชื่อเสียงหรือไม่ พิเคราะห์แล้ว การที่จำเลยห้ามโจทก์ไม่ให้เก็บมะพร้าว โดยกล่าวว่า ถ้ามึงเก็บมะพร้าวอีก กูจะเรียกตำรวจมาจับมึง ต่อมาจำเลยพูดถึงโจทก์โดยพูดกับคนอื่นว่า “หมาเห่าแล้วไม่กัด” “กูไม่มีแม่ แม่กูตายโหงหมดแล้ว กูเกิดจากโพรงไม้” “ต้นโพธิ์ต้นหนึ่งปัจจุบันนี้ไม่มีอะไรแล้วเหลือแต่โด” ศาลฎีกาเห็นว่า เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง โจทก์ย่อมถอนคืนการให้ได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๕๓๑ (๒) ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยว่า คำพูดดังกล่าวไม่ถึงขนาดที่จะทำให้โจทก์เสียชื่อเสียง และไม่เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงนั้น ยังไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา
พิพากษากลับ ให้ถอนคืนการให้ที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.๓) เลขที่ ๕๑๖/๓๖๒ และ ๕๑๘/๓๖๒ ให้จำเลยไปจดทะเบียนโอนที่ดินดังกล่าวให้โจทก์ ถ้าจำเลยไม่ปฏิบัติก็ให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย
