แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยมีสุราเถื่อนอันมีตราราชการปลอมว่า “พิเศษสุพรรณบุรี” ปิดที่ปากขวดและไหโดยจำเลยมิได้เป็นผู้ปิด หรือทำขึ้นดังนี้ แม้จะได้ความว่าจำเลยรู้ว่า เป็นหนังสือปลอมแต่ยังไม่ทันเอาออกใช้ จึงเอาผิดจำเลยฐานปลอมหนังสือไม่ได้
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยมีน้ำสุราเภื่อนใส่ไหและขวด ซึ่งมีหนังสือที่ครั่งประจำใกาไหและขวดว่า “พิเศษ สุพรรณบุรี” และที่กระดาษปิดขวดว่า “๒๐ ก.พ.๘๘ ” อันเป็นหนังสือราชการปลอม เพื่อแสดงว่าเป็นน้ำสุราอันแท้จริงที่ททางราชการสรรพสามิตต์ทำขึ้นพิพากษาลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๒๗,๒๒๔ และพระราชบัญญัติชั้นใน ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ในข้อใช้หนังสือปลอม โจทก์ไม่มีพยายสืบว่า ใครเป็นผู้ประทับเป็นผู้ปิด ฝ่ายจำเลยนำสืบว่า จำเลยไม่ได้เป็นผู้ปิด เมื่อซื้อสุราของกลางมามีปิดประทับอยู่แล้ว และถ้าจำเลยเป็นผู้ปิดประทับ ก็น่าจะได้เศษครั่งหรือดวงตรา และกระดาษที่ว่าปลอมเป็นของกลางมาบ้าง ทั้งยังไม่ได้ความว่า จำเลยได้นำขวดหรือไหเหล้าออกแสดงใช้แก่ผู้ใด จะเอาผิดแก่จำเลยฐานใช้หนังสือปลอมไม่ได้ พิพากษาแก้ไม่ลงโทษจำเลยในฐานนี้
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานปลอมหนังสือ ศาลฎีกาปรึกษาเห็นว่า จะเอาผิดจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๒๗ ต้องได้ความว่า จำเลยเอาหนังสือที่รู้อยู่ว่าปลอมมาใช้เป็นของแท้ แต่ข้อเท็จจริงในเรื่องนี้ได้ความเพียงว่าจำเลยมีหนังสือซึ่งรู้อยู่ว่าปลอม แต่ยังไม่ทันเอาออกใช้ จึงเอาผิดจำเลยฐานนี้ไม่ถนัด พิพากษายืน
