แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลจะให้จำเลยเสียค่าบำเหน็จนำจับในกรณีที่กระทำผิดต่อ พ.ร.บ.ฆ่าโคกระบือ ฯ นั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล แล้วแต่จะสมควรแก่รูปคดี หาจำต้องบังคับให้จำเลยเสียตามจำนวนในประกาศของข้าหลวงประจำจังหวัดไม่
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยลักลอบฆ่าสุกรโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ฆ่าโคกระบือ ๆ แลขอให้เสียค่าบำเหน็จนำจับเป็นเงิน ๒๐ บาทตามประกาศของข้าหลวงประจำจังหวัด
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย ๑๕ บาทตามพ.ร.บ.ฆ่าโคกระบือ ฯ ม.๑๘ แลให้จำเลยเสียค่าบำเหน็จนำจับ ๕ บาท
ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืน
โจทก์ฎีกาว่าตามประกาศให้บำเหน็จจับผู้กระทำผิดต่อการภาษีอากรร.ศ. ๑๒๑ ศาลจะต้องบังคับให้จำเลยเสียตามที่ข้าหลวงประจำจังหวัดประกาศไว้เป็นเงิน ๒๐ บาท
ศาลฎีกาเห็นว่าตามประกาศให้บำเหน็จจับผู้กระทำผิดการภาษีอากรร.ศ.๑๒๑ อยู่ในดุลพินิจของศาลที่จะให้ตามจำนวนพอสมควรกับมูลกรณีและเหตุการณ์จึงพิพากษายืนตามศาลล่างทั้ง ๒
