แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยขายบุหรี่ซิกาแรตเกินราคาแต่ไม่ได้ระบุในฟ้องว่าจำเลยเป็น “ผู้ทำการจำหน่ายยาสูบ” ตามพระราชบัญญัติยาสูบ 2486 มาตรา 19 ดังนี้ ต้องยกฟ้อง
ย่อยาว
คดีนี้ โจทย์ฟ้องขอหาว่า จำเลยบังอาจขายบุหรี่ซิกาแรตตราแมวให้แก่ผู้ซื้อไป ๑ ซอง (๒๐ มวน) ราคา ๒ บาท ๕๐ สตางค์ บุหรี่ชะนิดนี้ อธิบดีกรมสรรพสามิตต์ได้ประกาศกำหนดราคาให้ขายปลีกไม่เกินซองละ (๒๐ มวน) ๖๐ สตางค์ จำเลยจึงขายเกินราคาไป ๑ บาท ๙๐ สตางค์ ฯลฯ ขอให้ลงโทษ
จำเลยให้การรับสารภาพผิดตามฟ้อง
ศาลฎีกาเห็นว่า พระราชบัญญัติยาสูบ ๒๔๘๖ มาตรา ๑๙ ที่โจทก์อ้าง ห้าม “ผู้ทำการจำหน่ายยาสูบ” ไม่ให้ขายเกินราคา แต่โจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องว่า จำเลยเป็นผู้ทำการจำหน่ายยาสูบจึงไม่มีทางลงโทษจำเลยตามฟ้องพิพากษายืนตามศาลล่าง ให้ยกฎีกาโจทก์
