แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ให้อำนาจศาลจะเรียกประกันทัณฑ์บนแก่+ได้ ถ้าเห็นเหตุอันควรชื่อว่าผู้ใดจะก่อการร้ายให้+ภยันตรายแก่ผู้อื่น วิธีพิจารณาอาชญา บรรยายฟ้อง +
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันมีวัดถุระเบิด ๒ ลูก แล้วนำไปใช้เพื่อขว้างเรือกลไฟของ ศ.ด้วยเจตนาจะให้ ระเบิดขึ้นเป็นอันตรายแก่ผู้คนแลทรัพย์สมบัติ แลก่อให้เกิดความอลหม่านตระหนกตกใจขึ้น แล ป.จำเลยได้กำสุนปืนไว้โดยมิได้รับอนุญาต จึงขอให้ลงโทษ
ศาลเดิมพิพากษาให้ยกข้อหาในเรื่องจำเลยสมคบกันทำหรือมีวัดถุระเบิดเสียแต่ให้ปรับ ป.จำเลย ๒๐ บาทตามพ.ร.บ.อาวุธปืน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพะยานโจทก์เป็นที่สงสัย ยังไม่พอที่จะลงโทษ แต่เห็นว่าจำเลยได้สมคบกันจะก่อการร้ายอันจะเป็นภยันตรายแก่บุคคลแลทรัพย์เห็นสมควรจะเรียกประกันทรัพย์เห็นสมควรจะเรียกประกันทัณฑ์บนไว้ จึงพิพากษาให้เรียกประกันทัณฑ์บนไว้ จากจำเลยคน ๕๐๐ บาท ไว้มีกำหนด ๒ ปี ถ้าจำเลยหาประกันไม่ได้ให้จำคุกเร่งประกันคนละ ๖ เดือน
จำเลยฎีกาว่าศาลอุทธรณ์ไม่มีอำนาจพิพากษาเกินกว่าโจทก์ขอ
ศาลฎีกาเห็นว่าตาม ม.๓๐ ให้อำนาจศาลที่จะเรียกประกันทัณฑ์บนได้เมื่อเห็นเหตุอันควรเชื่อว่าผู้ใดจะก่อการร้ายให้เกิดภยันตรายแก่ผู้อื่น แม้โจทก์จะมิได้อ้างมาตรา ๓๐ ขึ้นมาก็จริง โจทก์ก็ได้บรรยายไว้ในฟ้องถึงการกระทำของจำเลยอยู่ในบังคับ ม.๓๐ นี้ด้วย จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
