แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าห้องโดยไม่มีกำหนดระยะเวลาจำเลยให้เช่าช่วง โจทก์ได้บอกเลิกสัญญาเช่าต่อจำเลยแล้ว จำเลยให้การแต่เพียงว่าจำเลยเช่าห้องโจทก์เท่านั้น ดังนี้จะถือว่าจำเลยปฏิเสธในเรื่องไม่มีกำหนดระยะเวลาเช่าและโจทก์บอกเลิกการเช่าแล้วด้วยไม่ได้ เพราะจำเลยไม่ได้ให้การปฏิเสธหรือต่อสู้ไว้ ก็ต้องถือว่าฟ้องข้อนั้นไม่เป็นประเด็นข้อทุ่มเถียงในคดี โจทก์ไม่ต้องนำสืบ ศาลรับฟังตามฟ้องได้เมื่อทั้ง 2 ฝ่ายต่างไม่สืบพยานโจทก์ก็ต้องชนะคดี.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าห้องเลขที่ ๑๐๔๙ ค.ซึ่งอยู่ในทำเลการค้าเพื่อทำการค้า ไม่มีกำหนดระยะเวลาเช่าต่อกันจำเลยได้ให้นายวัตร นายเดน เช่าช่วง โจทก์ได้บอกเลิกสัญญาเช่าต่อจำเลยแล้วแต่จำเลยเพิกเฉย ขอให้ขับไล่ ฯลฯ
จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยเช่าห้องโจทก์มาแต่ พ.ศ.๒๔๘๙ ต่อมา พ.ศ.๒๔๙๔ ได้จ้างนายวัตร นายเดนมารับจ้างตัดผมไม่ได้ให้คนทั้ง ๒ เช่าช่วง ห้องพิพาทอยู่ในเขตเทศบาล อยู่ในอำนาจหน้าที่คณะอนุกรรมการควบคุมค่าเช่าฯ โจทก์ฟ้องโดยลำพังไม่ได้ ขอให้ยกฟ้อง
คู่ความทั้ง ๒ ฝ่ายแถลงไม่สืบพยาน
ศาลชั้นต้นวินิจฉัย จำเลยไม่รับว่าให้เช่าช่วงและโจทก์บอกเลิกสัญญาเช่า โจทก์มีหน้าที่นำสืบในข้อนี้ เมื่อโจทก์ไม่สืบก็ฟังไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากห้องเช่า ฯลฯ จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยให้การแต่เพียงว่าจำเลยเช่าห้องโจทก์เท่านั้น จะถือจำเลยปฏิเสธในเรื่องไม่มีกำหนดระยะเวลาเช่าและโจทก็บอกเลิกการเช่าแล้วด้วยไม่ได้ เพราะจำเลยไม่ได้ปฏิเสธหรือต่อสู้ไว้ ก็ต้องถือว่าฟ้องข้อนั้นไม่เป็นประเด็นข้อทุ่มเถียงในคดี โจทก์ไม่ต้องนำสืบ ศาลรับฟังตามฟ้องได้ เมื่อทั้ง ๒ ฝ่ายต่างไม่สืบพยาน โจทก์ก็ต้องชนะคดีพิพากษายืน.
