แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
นำประกาศภาพยนต์ด้วยตัวหนังสือออกแจกจ่ายโฆษณาแก่ประชาชนโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ไม่มีความผิด
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยนำประกาศภาพยนต์ด้วยตัวหนังสือแจกโฆษณาแก่ประชาชน โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ. ภาพยนต์
ศาลฎีกาตัดสินว่า “ประกาศ. ตามมาตรานี้หมายความฉะเพาะประกาศด้วยภาพหรือรูปถ่ายเท่านั้น เพราะตาม ม.๔ แห่งพระราชบัญญัติฉะบับที่ ๒ นั้น ได้มีคำว่า “ด้วยภาพหรือรูปถ่าย” ประกอบอยู่ด้วย และคำว่า “หรืออื่นๆ” ต่อท้ายก็ไม่เป็นคำประกอบคำ “ประกาศ” ว่าประกาศด้วยอะไร แต่เป็นคำประกอบว่าประกาศแสดงอะไรต่างหาก หากคำว่า “ประกาศ” จะมีความหมายถึงประกาศด้วยตัวหนังสือแล้วก็ไม่น่าที่กฎหมายจะต้องเขียนให้ยาวความว่า “ประกาศด้วยภาพหรือรูปถ่าย” อนึ่งจะเห็นได้ใน ม.๔ แห่งพระราชบัญญัติ ๒๔๗๓ ว่าใช้คำว่า “ประกาศ” ลอยๆ ซึ่งในกรณีเช่นนี้ ต้องมีความหมายถึงประกาศด้วยตัวหนังสือตามบทวิเคราะห์ศัพท์ในพระราชบัญญัติฉะบับที่ ๒ ด้วย เพราะฉะนั้นจำเลยไม่มีผิดตามฟ้องโจทก์
พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ให้ปล่อยจำเลยไป
