แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประมวลแพ่งยกเลิกกฎหมายเก่าเพียงใด
ค้ำประกันไม่จำต้องทำเป็นหนังสือ
ย่อยาว
เมื่อวันที่ ๓๑ มีนาคม พ.ศ.๒๔๗๑ จำเลยที่ ๑ ทำสัญญากู้เงินโจทก์ จำเลยที่ ๓ เป็นนายประกันได้พิมพ์ลายมือลงในสัญญามีพะยานที่รับรองการพิมพ์นิ่วมือ ๒๓ คน คนหนึ่งเซ้นชื่ออีกคนหนึ่งพิมพ์ลายมือดังนี้ สัญญาค้ำประกันจะสมบูรณ์หรือไม่
ศาลฎีกาเห็นว่าสัญญาทำหันเมื่อใช้ประมวลแพ่งบรรพ ๓ ฉะบับเก่า (พ.ศ.๒๔๖๘) ซึ่งไม่มีข้อความอันใดที่บอกว่าสัญญาประกันจะต้องทำเป็นหนังสือพึงจะใช้ได้เมื่อจำเลยที่ ๓ พิมพ์ลายมือลงในสัญญาประกันด้วยเช่นนี้แล้ว ก็ต้องรับผิด ให้จำเลยที่ ๓ ใช้เงินฐานเป็นนายประกัน
