คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 249/2477

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ลักษณพะยาน จำเลยให้การรับต่อศาลแล้วภายหลังจะขอให้การเพิ่มเติมแก้ตัวแลขอนำ พะยานมาสืบได้เพียงไร จำเลยจะให้การกี่ครั้งก่อนพิจารณาพะยานโจทก์จำเลยก็ได้ ถ้าคำให้การขัดกันให้ถือครั้งสุดท้าย ดุลยพินิจ ศาลลางใช้ดุลยพินิจชอบแล้วศาลฎีกาไม่แก้ไขให้

ย่อยาว

คดีนี้ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำคุกจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนากำหนด ๑๕ ปี ให้ลดฐานยั่วโทษะแลฐานปราณีคงเหลือโทษจำคุก ๓ ปี ๙ เดือน
โจทก์ฎีกาข้อกฎหมายว่าตามกฎหมายศาลไม่ควรอนุญาตให้จำเลยให้การแลสืบพะยานแก้ตัว แลไม่ควรลดโทษฐานยั่วโทษะแลฐานปราณีเพราะชั้นแรกจำเลยให้การว่าได้ใช้มีดแทง ต.ตายจริงตามโจทก์ฟ้องทุกประการ หาได้อ้างข้อต่อสู้อย่างใดไม่ แล้วภายหลังจึงให้การแก้ว่าผู้ตายทำชู้กับภรรยาจำเลย
ศาลฎีกาเห็นว่า จริงอยู่จำเลยให้การครั้งแรกโดยไม่อ้างข้อแก้ตัว แต่พึงสังเกตว่าโจทก์ยื่นฟ้องแลส่งตัวจำเลยในวันนั้นศาลรับแลจดคำให้การจำเลยทันทีโดยไม่มีหมาย ต่อมา ๒ วันจำเลยหาทนายได้ จึงได้ยื่นคำให้การแถลงมูลกรณีที่เกิดแทงกันตายต่อศาลแลขอนำพะยานมาสืบที่แรกศาลไม่อนุญาตแล้วภายหลังอนุญาต เมื่อสืบพะยานโจทก์จำเลยแล้วจึงตัดสิน ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยจะให้การกี่ครั้งก็ได้ก่อนพิจารณาพะยานโจทก์จำเลย ถ้าขัดกันให้ถือครั้งสุดท้าย คดีนี้ข้อความมิได้ขัดกันเลยแลคำให้การครั้งหลังบรรยายเหตุผลเพิ่มเติมมูลกรณีครั้งแรกเท่านั้น จึงไม่เป็นปัญหาที่โจทก์จะคัดค้านได้ ส่วนข้อค้านเรื่องเหตุบรรดาลโทษะแลเหตุปราณีเห็นว่าชอบด้วยรูปคดีแล้ว จึงพิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์

Share