แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สินทรัพย์ที่หายในวันรุ่งขึ้นลักษณพยาน
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงศาลเดิมฟังว่ากระบือของ ว.หายไป ในวันรุ่งขึ้นมี ด.แล ล.เห็นจำเลยจูงกระบือนั้นหนีไป ต่อมา ๔-๕ วันเจ้าทรัพย์ตามพบเห็นจำเลยพากระบือนั้นไป จึงตัดสินว่าจำเลยมีความผิดฐานรับของโจร ตามมาตรา ๓๒๑ ให้จำคุกคนละ ๒ เดือน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ถึงแม้พยานโจทย์จะไม่เบิกความแตกต่างกันก็ดี แต่มีเหตุอันควรสงสัยคำพยาน เพราะพยานโกรธเคืองกัน ให้ยกฟ้อง
โจทย์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อไม่มีเหตุผลอะไรที่จะนำความคิดให้เห็นเปนอย่างอื่นแล้ว ไม่ควรถือว่าคำพยานที่มีสาเหตุแก่จำเลยนั้นเปนที่สงสัยเสมอไป อีกประการหนึ่งพยานบางคนก็ไม่มีสาเหตุกับจำเลย แต่ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยรับของโจรนั้นยังไม่ตรงต่อประเด็น เพราะมีพยานเห็นจำเลยพากระบือในวันรุ่งขึ้น ซึ่งเปนเวลากระชั้นชิด จำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์
