แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องของโจทก์มิได้ระบุเหตุฉกรรจ์ตาม ม.293 (2) (3) และศาลจะยกเอา ม.293 (2) (3) มาลงโทษแก่จำเลยมิได้คำพรรณาฟ้องที่ไม่ถือว่าระบุเหตุตาม ม.293 (2) และ (3)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเปิดพื้นกระดานเข้าไปลักทรัพย์ในเคหะสถานของนายเยียนขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๙๔
จำเลยรับสารภาพ
ศาลล่างทั้ง ๒ ให้จำคุก ๖ เดือน ตามมาตรา ๒๙๔ ตอนต้น ลดโทษตามมาตรา ๕๙ กึ่ง ๑ คงจำคุก ๓ เดือน
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๙๔ ตอนท้าย
ศาลฎีกาตัดสินว่าฟ้องของโจทก์มิได้ระบุว่าจำเลยทำการลักทรัพย์โดยเข้าทางช่องทางอันมิใช่สำหรับให้คนไปมาตาม ม.๒๙๓ (๓) และมิได้ระบุว่าจำเลยปืนป่ายตาม ม.๒๙๓ (๒) จึงยกอาความผิดตามอนุมาตราทั้งสองนั้นไปลงโทษจำเลยมิได้ทั้งรูปเรื่องที่โจทก์ให้ศาลเข้าใจเอาเองว่าการกระทำดังที่โจทก์กล่าวย่อมเป็นการกระทำเข้าตาม ม.๒๙๓ (๒) (๓) นั้นก็ไม่เป็นสิ่งที่พึงเป็นไปเช่นนั้นโดยแน่นอน จึงคงพิพากษายืนตามศาลล่าง
