แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำให้การชั้นไต่สวนกับชั้นพิจารณาไม่ตรงกัน
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องว่าจำเลยเบิกความเท็จ คือชั้นไต่สวนเบิกความยืนยันว่า จำผู้ร้ายได้แน่นอนครั้นมาเปนพยานชั้นศาล กลับเบิกความว่าจำหน้าผู้ร้ายไม่ได้แน่ คลับคล้ายคลับคลา
จำเลยให้การว่า ได้เห็นผู้ร้ายเพียงซีกหน้าเดียวไม่เต็มหน้า ความจริงจำผู้ร้ายได้แน่นอน ได้ความดังนี้
ศาลจังหวัดสายบุรีเห็นว่า จำเลยให้การรับตามโจทย์หา ให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๑๕๖
ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษเห็นว่า ที่จำเลยให้การดังนั้น ไม่ใช่เปนคำรับสารภาพเพราะจำเลยยืนยันว่า จำหน้าผู้ร้ายได้แน่นอนทั้งโจทย์ไม่ได้สืบว่า จำเลยให้การเท็จในข้อใด คำจำเลยเปนคำที่พูดกลับไปกลับมา จะว่าเบิกความเท็จยังไม่ได้ ทั้งไม่ปรากฎว่า จำเลยมีเจตนาร้ายแกล้งกล่าวเท็จ เพื่อช่วยเหลือผู้กระทำผิด ให้ยกฟ้องโจทย์
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทย์มีแต่คำให้การของจำเลยชั้นไต่สวนกับชั้นพิจารณามีถ้อยคำไม่ตรงกัน จำเลยต่อสู้ว่า คำที่จำเลยเบิกความต่อศาลเปนความจริง โจทย์จะเอาคำให้การชั้นไต่สวนมายันอย่างเดียวไม่พอ เมื่อโจทย์ไม่มีหลักฐานอื่นประกอบแล้ว สำนวนไม่พอฟังว่าจำเลยได้ทำผิด พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษ.
